Budowa i przykłady psalmów
Psalmy to utwory poetycko-muzyczne przeznaczone do śpiewania. Ich charakterystyczną cechą jest rytmiczność osiągana dzięki paralelizmowi składniowemu – powtarzaniu podobnych konstrukcji zdaniowych, co nadaje tekstom melodyjny charakter.
Psalm 1 wykorzystuje motyw wędrówki jako metaforę ludzkiego życia. Zbudowany jest na zasadzie kontrastu między dwiema drogami życiowymi: pobożnych i występnych. Utrzymany w podniosłej tonacji, pełni funkcję dydaktyczną – uczy właściwych wyborów moralnych.
Z kolei Psalm 130 ma charakter błagalny, ale jednocześnie wychwala Boga. Podmiot liryczny wyraża w nim skruchę i żal za popełnione błędy. Bóg przedstawiony jest jako miłosierny i wszechmogący, a utwór pokazuje, jak człowiek stopniowo pokonuje swoje słabości.
💡 W psalmach często pojawia się perspektywa wertykalna – przeciwstawienie góry (sfera sacrum, boska) i dołu (sfera profanum, ludzka), co podkreśla małość człowieka wobec wielkości Boga.