Bohaterowie i kompozycja powieści
Izabela Łęcka to piękna arystokratka, świadoma swojej urody i wpływu na mężczyzn. Jest typową przedstawicielką swojej klasy społecznej - nie zna prawdziwego życia, małżeństwo traktuje jako kontrakt, a ludzi biednych z pogardliwą litością. Jej stosunek do Wokulskiego jest złożony - jednocześnie ją przeraża i pociąga. Ostatecznie decyduje się na zaręczyny z nim wyłącznie z powodów finansowych.
"Lalka" ma wszystkie cechy powieści realistycznej: wszechwiedzącego, obiektywnego narratora, chronologię zdarzeń, zasadę przyczynowo-skutkową, bohaterów typowych dla swoich środowisk, otwartą kompozycję oraz wierne odwzorowanie rzeczywistości. W utworze dominuje narracja nad dialogami.
Ciekawostka! Powieść ma dwa typy narracji: właściwą (trzecioosobową, obiektywną) oraz "Pamiętnik starego subiekta" (pierwszoosobową, subiektywną), co daje czytelnikowi szerszy obraz wydarzeń.
"Pamiętnik starego subiekta" pełni w powieści ważne funkcje: wprowadza różne punkty widzenia, prezentuje przeszłość bohaterów, zaburza chronologię wydarzeń i wzbogaca obraz rzeczywistości. Dzięki wspomnieniom Rzeckiego poznajemy młodość Wokulskiego, historię sklepu oraz tło historyczne związane z Wiosną Ludów.
Dwa typy narracji pozwalają spojrzeć na te same wydarzenia z różnych perspektyw, co zmusza czytelnika do większej uwagi i bardziej aktywnego odbioru. To jeden z elementów, które sprawiają, że "Lalka", mimo upływu lat, pozostaje powieścią aktualną i wielowymiarową.