Mitologia Grecka Jan Parandowski

Alternatywny zapis:

+ Koronis Asklepios 1 część Hajmos - góry krwi, które zabarwiła krew Tyfona, którego skaleczył. Sycylia - wyspa, którą Zeus przygniótt Tyfona. Prometeusz- jeden z tytanów, ulepił człowieka z gliny i łez, wykradł bogom ogień i podarował go człowiekowi, został surowo ukarany przez bogów za swoją dobroć w stosunku do ludzi. Kaukaz - góry, do których został przykuty Prometeusz. Pandora - pierwsza kobieta, stworzyli ją bogowie, zesłali na ziemię z beczką, w której były nieszczęścia, zgryzoty i choroby. Epimeteusz - brat Prometeusza, był głupcem, który otworzył beczkę Pandory, dlatego na świat spadły nieszczęścia. Parnas- góry w Beocji Pyrra -staruszka ocalała z potopu zesłanego przez bogów, żona Deukaliona, córka Epimeteusza i Pandory, z kamieni, które siała razem z Deukalionem powstał nowy ród ludzki, który zapełnił Ziemię po potopie. Deuklalion- staruszek ocalały z potopu, mądry i pobożny syn szlachetnego Prometeusza. Bogowie Greccy Zeus - najpotężniejszy bóg olimpijski, władał całą ziemią i niebem, brat Posejdona i Hadesa, małżonek Hery, syn Kronosa i Rei. W złości zsyłał pioruny, które wykuwał mu Hefajstos W młodości zrzucił z tronu swego okrutnego ojca Kronosa, później wygrał walki z gigantami. Almatea- koza, która wykarmiła małego Zeusa, kiedy ułamał się jej róg, Zeus wypełnił go kosztownościami i nazwał rogiem obfitości. Egida- tarcza, która zapełniała Zeusowi całkowite bezpieczeństwo, pokrywała ją skóra Almatei. Hellenios - imię Zeusa, jako boga całej Hellady Dodona- miejsce poświęcone Zeusowi, znajdował się tam święty dąb Olimpia- drugie, obok Dodony miejsce szczególnego kultu Zeusa, odbywały się tam igrzyska, Filemon ubogi staruszek, jego żona była Baucis, mimo swego ubóstwa, tylko oni ugościli Zeusa i Hermesa, który przebrani za ludzi chodzili po świecie. Apollo- to przodujący urodą wśród bogów, syn Zeusa i bogini Latony. Uważano go za boga wieszczów, poetów, wróżbitów i wszystkich artystów. Grał na cytrze. Delos- była to wyspa, na której przyszedł na świat Apollo. Marsjasz wspaniały flecista, który konkurował o pierwszeństwo z Apollem, pomimo jego niezwykłej gry, przyznano pierwszeństwo bogu, który żywcem obdart przegranego Marsjasza ze skóry. Midas - król, który, jako jedyny opowiedział się za Marsjaszem, za to Apollo, który nie lubit sprzeciwu, przyprawił Midasowi ośle uszy. Tesalia- Apollo służył tam u króla Admeta, past trzody, było to wtedy, gdy wygnano go za karę z Olimpu. Dafne nimfa, która uciekała przed Apollinem, matka Ziemia zamieniła ją w drzewo laurowe. Hiakintos - przyjaciel Apollina, Zefir z zazdrości skierował tak wiatr, ze dysk rzucony przez Apolla zabił Hiakintosa. Muzy -znajdowały się w orszaku Apollina, to córki Zeusa i Mnemosyne, było ich dziewięć, nazywały się Kalliope, Klio, Euterpe, Taleja,Melpomene, Terpsychora, Erato, Polihymnia, Urania. Olimp łańcuch gór, siedziba bogów, panował tam Zeus. Hory- cztery boginie, które strzegły bram Olimpu, były boginiami pór roku. Driady - boginki mieszkające w lasach, Lejmoniady - boginki zamieszkujące łąki, Hebe- była boginią młodości, razem z Ganimedes roznosiła bogom nektar i ambrozję, Ganimedes - piękny chłopczyk, którego Zeus porwał z ziemi i sprawił, że stał się nieśmiertelny, jak bogowie, Atena bogini, która wyskoczyła z głowy Zeusa, uważana za patronkę mądrości, a tym samym wszystkich osób związanych z nauką. Ku jej czci odbywały się Panatenaje. Nazywano ją także Pallas, co oznaczało pannę, lub Partenos, oznaczające dziewicę. Ptakiem jej poświęconym była sowa. Atena nosiła zbroję, broniła uciśnionych, zajmowała się wieloma pożytecznymi rzemiosłami. Arachne- księżniczka, która konkurowała z Ateną w wyszywaniu, powiesiła się, gdy Atena podarła utkana przez nią przepiękną szatę, później Atena zamieniła ją w pająka. Ateny - miasto poświęcone bogini Atenie, która podarowała mu drzewo oliwne. Zbudowano tam Partenon, świątynię ku czci Ateny- dziewicy. Hera - siostra a równocześnie żona Zeusa, córka Kronosa i Rei. Hera to bogini nieba, bardzo kłótliwa, jednak dzięki tej skłonności zyskuje wiele na swojej władzy. Ptakiem jej poświęconym była kukutka. Hera była patronka wszystkich niewiast. Nie lubiła, gdy ktoś mówił, że jest od niej piękniejszy. Iris - to pokojówka Hery, nigdy nie kładła się do łóżka, aby być na każde zawołanie kapryśnej bogini. Była także szerokoskrzydłą boginią tęczy. Olimpia - miejsce, w którym znajdowała się świątynia Hery, odbywały się tam igrzyska dziewcząt. Artemida - to siostra Apollina. Pomimo swej niezwykłej urody nie myślała o mężczyznach. Była czczona, jako bogini polowań i lasów. Akteon piękny myśliwy, który pokochał, pewnego razu zobaczył jak jego ukochana zażywa kąpieli, wtedy rozłoszczona bogini zamieniła go w jelenia, rozszarpały go jego własne psy. Postacie Hermes był synem Zeusa i Mai. Nie rozstawał się z kaduceuszem, który powstał z cudownej laski podarowanej mu przez Apolla, oplecionej dwoma wężami. Uwielbiał bawiło go między innymi złodziejstwo, płatat figle wykonywanie tego zadania ułatwiał mu jego spryt. Był najbardziej zapracowanym ze wszystkich bogów, jednak swą pracę traktował, raczej jako zabawę. Miał skrzydełka u nóg, dzięki, którym mógł się szybciej przemieszczać. Kylenne w Arkadii - miejsce, w którym przyszedł na świat Hermes Hefajstos- syn Hery i Zeusa. To bóg ognia, jest kulawym kowale, który całe dnie spędza w swej kuźni. Był mistrzem w swym rzemiośle, nikt tak, jak on nie potrafił zrobić zbroi czy tarczy. Jego małżonką była najpiękniejsza z bogiń Afrodyta, nie był to jednak szczęśliwy związek, gdyż zbytnio się od siebie różnili. Lemmos- wyspa, na której znajdowała się kuźnia Hefajstosa Chalkeje- październikowe ateńskie uroczystości ku czci kowalstwa i boga kowali- Hefajstosa. Afrodyta ta najpiękniejsza z bogiń, narodziła się z piany morskiej. Była boginią wdzięku i piękna i miłości. Cypr - wyspa, w pobliżu której z piany morskiej wyłoniła się Afrodyta. Adonis- przystojny myśliwy, którego pokochała Afrodyta, rezygnowała ze wszystkich wygód, aby móc towarzyszyć swemu wybrankowi, jednakże pewnego dnia Adonisa rozszarpał dzik. Jej rozpacz była tak wielka, że bogowie pozwolili, aby pół roku spędzał w Hadesie, a pół roku przy kochającej go Afrodycie. Adonia ośmiodniowe święto ku czci Adonisa. Pigmalion- władca Cypru, który zakochał się w posągu, który wyszedł spod jego dłuta; Galatea - kobieta, którą wyrzeźbił, a później zakochał się w niej Pigmalion, Afrodyta sprawiła, że posąg stał się prawdziwą kobietą. Pafos - miasto, które założył i nazwał swoim imieniem syn Pigmaliona i Galatei, była tam świątynia poświęcona Afrodycie. Eros ciągle przebywał z Afrodytą, był bogiem miłości. Zakochał się w królewnie Psyche (Duszy). Charyty ( Eufrozyne, Taleja, Aglaja) - to boginie wdzięku, wszystkiego co dobre i wesołe. Sprawiają, ze życie człowieka jest piękniejsze i weselsze. Charitezje -wesołe uroczystości z śpiewami i tańcem, poświęcone Charytom. Ares - to syn Zeusa i Hery, od młodości był przysposabiany do walk. Uważał, że najlepszym z wszystkich możliwych zajęć jest wojna. Nauczył ludzi okrucieństwa w walce. Tracja-dziki kraj, ulubione miejsce Aresa. Bojaźń, Mord, Strach i Niezgoda - bóstwa, które towarzyszyły Aresowi w jego wojennych wyprawach. Pajeon - lekarz bogów, uleczył Aresa z rany, która zadała mu Atena Helios - uważany był za boga słońca. Powoził słonecznym rydwanem, nikt nie mógł spojrzeć prosto w jego świetlane oblicze. W jego złotym pałacu mieszkały Dni, Miesiące i Lata. Rodos - wyspa, którą ofiarowano Heliosowi Faeton był synem Heliosa,, bardzo chciał choć raz powozić rydwanem ojca, poniósł śmierć, gdy spadł do Erydanu Helliopolis- egipskie miasto, związane z cudownym ptakiem feniksem Eos- to piękna i delikatna bogini jutrzenki o różanych palcach. Titonos - królewicz, w którym zakochała się Eos, na jej prośbę Zeus dał mu nieśmiertelność, ale nie dał wiecznej młodości, Titonos z upływem lat robił się coraz mniejszy, w końcu zamieniono go w świerszcza; Memnon - syn Titonosa i Eos, którego zabił Achilles. Selene nazywano ją boginią księżyca, jej blask był tak wielki, że rozświetlał noc. Endymion -był niezwykłej piękności pasterzem, któremu Zeus podarował wieczną młodość i sen, z którego nigdy się nie budził, pokochała go Selene. Latmos- góra, w której znajdowała się grota, w której spał Endymion. Wielka Niedźwiedzica- za życia nazywała się Kallisto, była ulubienica Artemidy. Była jedną z kochanek Zeusa, zezłościła tym Artemidę, która chciała, aby w jej orszaku były tylko dziewice, dlatego zamieniła Kallisto w niedźwiedzicę. Zeus umieścił ją w niebie, gdzie tworzy gwiazdozbiór siedmiu gwiazd. Mała Niedźwiedzica - ta kobieta piastowała małego Zeusa, dlatego Zeus chciał jej wynagrodzić jej trudy i zamienił w Gwiazdę Poranną Kastor i Polideukes to bracia Dioskurowie, synowie Zeusa i Ledy, bardzo się kochali, dlatego zawsze chcieli być razem, po śmierci Kastora, Zeus zamienił obu braci w gwiazdy i umieścił na nieboskłonie. Plejady- te gwiazdy, były za życia żonami bogów, z tych małżeństw przyszły na świat wspaniałe dzieci. Orion- wielki i piękny łowca. Był tak cudowny, że nawet Artemida, która ślubowała dziewictwo, pomyślała o ślubie z nim. Uśmiercił go Skorpion.. Postacie 2 Harpie - niebezpieczne wichury i huragany o postaci przypominającej drapieżnego pfaka z głową kobiety; Cyklony - straszne huragany, synowie Tyfona Tracja - dziki kraj, królestwo wiatrów Zefir łagodny wiatr ze wschodu, niesie ze sobą orzeźwienie, brat Boreasza, Notosa i Eurosa Eolia- królestwo Eola, władcy wszystkich wiatrów. Boreasz brat Notosa, Zefira i Eurosa, syn Astrajosa i bogini Eos, bóg wiatru północnego. Notos - był bogiem wiatru południowego, to brat Boreasza, Zefira i Eurosa. Euros - był uważany za boga wiatru zachodniego. Hestia to bogini ogniska domowego, jednak sama nie założyła swojej rodziny.Była córka Kronosa i Rei. W każdym domu greckim czczoną ją, dlatego za najświętsze miejsce uznawano palenisko. Zajmowała się sierotami, kiedy umierała gospodyni domu. Demeter bogini urodzaju, ziemia - matka, bogini przyrody. Jest symbolem kochającej matki, która tak rozpacza żegnając się ze swoją córką, że cła przyroda traci swe barwy. Kora (Persefona) córka Demeter, przez trzy miesiące w roku, musiała przebywać w Hadesie, jako żona władcy podziemi. Kiane - mała rusałka, jedyna, która chciała pomóc Korze, gdy porwał ją Hades Eleuzis -miejsce, w którym Dmeter rozpaczała po stracie Kory, zaopiekowała się takim małym królewiczem Król Keleos - jego córki zlitowały się nad rozpaczającą Demeter, przygarnęły ją, choć nie wiedziały, ze jest boginią; Tryptolemos syn króla Keleosa, którym opiekowała się Demeter, wpadł do ognia, gdy Demeter chciała sprawić, żeby był nieśmiertelny. Dionizos - syn Zeusa i śmiertelniczki Semele. Wychowywały go Muzy i bożek leśny Sylen. Dionizos od Olimpu wolał piękno ziemi. W jego orszaku były satyry i Pan. Był bogiem wina i biesiad, ku jego czci na wiosnę odbywały się Wielkie Dionizje, najbardziej uroczyste z wszystkich świąt. Jesienią odbywały się Małe Dionizje, będące uważane także za święto winobrania. W styczniu świętowano Lenaje, a w lutym Antesterie. Z Wielkich Dionizji narodziła się tragedia, a z Dionizji Małych komedia. Midas - król, któremu Dionizos obiecał zadośćuczynić jednemu życzeniu w zamian za jego gościnność. Król Midas zażyczył sobie, aby wszystko czego dotknie zmieniało się w złoto. Semele matka Dinizosa, córka króla Teb, Kadmosa, spłonęła, po tym jak spojrzała na Zeusa Minyas - jego córki zostały ukarane, za to ze nie oddawały czci Dinizosowi, ale zajmowały się tkactwem. Ojno, Spermo, Elais - trzy panny, wchodzące w kład świty Dionizosa. Pan - syn Hermesa, pół kozioł, w połowie człowiek, był członkiem dworu Dinizosa, pilnował odpoczynku południowego. Siał ,,paniczny strach". Syriks- pokochał ją Pan, była to córka Ladona, błagała bogów, aby zamienili ją w trzcinę. Pitys nimfa, która wzbudziła uczucia Pana, zazdrosny Boreasz strącił ją ze skały, Syleny - bóstwa źródeł i rzek, Sylenem był znany z pojedynku z Apollem, Marsjasz. Sylen - niezwykle mądry staruszek, wychował Dionizosa, nieustannie pijany, często zasypia w grotach z dzbanem wina. Satyrowie byli porośnięci do pasa sierścią, mieli kopyta, zajmowali się płataniem figli, zabawiali się z nimfami, wielbili swego pana, Dionizosa Nimfy -nie były nieśmiertelne, jak bogowie, jednak nie starzały się nigdy, zawsze były młode i piękne. Pomagały ludziom, starożytni Grecy bardzo je szanowali i poświęcali im źródła. Narcyz - myśliwy, którego uwielbiały wszystkie nimfy, zakochał się w sobie i bardzo cierpiał z powodu niespełnionej miłości. Kiedy umarł na jego mogile wyrósł piękny kwiat, który został nazwany jego imieniem. Asklepios- to syn Apolla i Koronis. Wychowała go koza i pies, gdyż jego matka umarła przy porodzie. Później Apollo dał go na wychowanie do centaura Chejrona, który był niezwykle mądrym starcem, pół- koniem, a pół-człowiekiem. Asklepios nauczył się bardzo wiele od centaura, szczególnie polubił medycynę, wkrótce został uznany za jej boga.. Tesalia kraj, w którym znajdowała się grota. Asklepiosa, w której leczył innych. Higieja- była jedyną córką Asklepiosa, boginią zdrowia. Postacie- 3 Posejdon -brat Zeusa, był synem Kronosa i Rei, władcą wszystkich mórz, ożenił się z córką boga wodnego Okeanosa, Amfitrytą. Miał olbrzymi, piękny pałac wśród morskich głębin. Amfitryta - jasnowłosa córka Okaenosa, była piękna, dlatego zakochał się w niej Posejdon, początkowo odrzuciła jego oświadczyny. Okeanidy siostry Amfitryty, stworzenia morskie, które znajdowały się na dworze swojej siostry. Nereidy- wesołe boginki morskie,, córki starego władcy Nereusa. Nereus- szanowany starzec, władca morski, opowiadał swym dzieciom przedziwne historie. Proteusz- morski dziwak, był bardzo mądry, ale z nikim nie chciał dzielić się swoją wiedzą, robił to tylko wtedy, gdy ktoś go złapał, co było bardzo trudne, ponieważ Proteusz potrafił zmieniać swoją postać. Glaukos- człowiek, który był zwyczajnym rybakiem, kiedyś wskoczył do morza i został tam na wieczność, jako morski bożek. Skylla piękna dziewczyna, która odrzuciła oświadczyny zakochanego w niej Glaukosa, została zamieniona przez zazdrosną Kirkę w morskiego potwora, który stał się postrachem dla wszystkich żeglarzy. Kirke- udał się do niej Glaukos, aby dała mu napój, dzięki któremu pokochałaby go Skylla, ale czarodziejka zakochała się w Glaukosie i zamieniła piękną dziewczynę w potwora. Orfeusz - był młodym, trackim śpiewakiem, który grat i śpiewał tak cudownie, że wzbudzał zachwyt we wszystkich, którzy usłyszeli jego muzykę. Kochał piękną nimfę Eurydykę. Kiedy zmarła po ukąszeniu żmiji, Orfeusz nie potrafił żyć bez swojej ukochanej żony, dlatego postanowił zejść do Hadesu. Orfeusz wyszedł z podziemi bez żony. Kiedy umarł jego usta nadał wypowiadały imię ukochanej kobiety Eurydyka - przepiękna nimfa, ukochana żona Orfeusza, musiała zostać w podziemiach, ponieważ Orfeusz, który przyszedł po nią, obejrzał się w jej stronę. Aristajos- syn boga Apolla, zobaczywszy Eurydykę w otoczeniu pięknej doliny Tempe, zaczął ja gonić. Podczas ucieczki przed nim Eurydykę śmiertelnie ukąsiła żmija, natychmiast dostała się do podziemi. Hades- bóg królestwa zmarłych, brat Zeusa, jego żoną jest Persefona. Pod jego zamkiem znajduje się Tartar, w którym, odbywają swe kary, najwięksi zbrodniarze. Briareus- mieszkający w Hadesie olbrzym, który miał pięćdziesiąt par rak; Acheront przepływająca przez Hades, rzeka bólu Styks- najstarsza z córek Okeanosa, jest największą z rzek przepływających przez Hades, musi ją przepłynąć każda dusza po śmierci. Kokyktos - jedno z ramion Styksu, nazywany rzeką lamentu Lete - bierze początek w wodach Koyktos, kto napije się wody z tej piekielnej rzeki zapomina o swoim ziemskim życiu. Charon- bardzo nieuprzejmy starzec, który za obola przewozi dusze na swej łodzi przez Styks Cerber - zamieszkujący Hades trzygłowy pies, czeka na miodowe ciastka, nie wypuszcza nikogo, kto raz wszedł do podziemi. Minos - król, który uczciwie panował swoim królestwem na ziemi, Zeus sprawił, że on i jeszcze dwaj szacowni władcy Ajakos i Radamantys są sędziami dusz, oni ustalają co powinno spotkać duszę po śmierci. Tartar- miejsce pod pałacem Hadesa, dusze odbywają tam ciężkie kary za swoje złe uczynki. Erynie trzy siostry, które są strasznymi wyrzutami sumienia, meczącymi dusze po śmierci; Kery - były to straszne stworzenia, które żywiły się krwią zmarłych podczas walk żołnierzy. Eurynomos - mieszkał w Hadesie, jednak wychodził na świat, aby tam zjadać ciał zmarłych ludzi. Wyspa Błogosławionych szczęśliwe miejsce, które jest przeznaczone dla dusz, które wiodły uczciwe życie. Pole Elizejskie - cudowna łąka, na której biesiadują błogosławione dusze Temida córka Uranosa i Gai, była pierwszą żoną Zeusa. Była niezwykle mądra, potrafiła dostrzegać sprawy, przez innych niedostrzeżone. Uznawano, że jest boginią Sprawiedliwości. Jej córkami były piękne i dobre Hory. Zeus przez całe życie niczego nie ukrywał przed Temidą, bardzo cenił jej mądrość. Eirene - córka Zeusa i bogini Sprawiedliwości, Tetydy. Jedna z hor, jej siostrami były Eunomia i Dike. Była uważana za boginię Pokoju. Eunomia - siostra Eirene, uważana za boginię Praworządności. Dike- siostra Eunomii i Eirene - podobnie, jak jej matka Tetyda, uznawana była za boginię Sprawiedliwości. Postacie Hymen- urodził się, jako człowiek. Później zyskał cześć boską, był czczony, jako patron nowożeńców i zaślubin. Hypnos - to brat bliźniak Tanatosa, boga śmierci. Był synem nocy, uznawany przez starożytnych za boga snu. Tanatos - bóg śmierci, podania mówiły, że kiedy przychodził po człowieka obcinał mu pukiel włosów. Mojry boginie przeznaczenia, trzy siostry, córki nocy, ich imiona fo: Kloto, Lachezis, Atropos. Przędły nić życia człowieka, a w pewnym momencie przecinała ją Atropos. Od przeznaczenia nie mogli uciec nawet bogowie olimpijscy. Nemezis - to bogini ludzkiej Doli. Pilnowała, aby człowiek nie zaznawał w życiu więcej szczęścia, niż to ile jest mu przeznaczone. Nike - skrzydlata bogini zwycięstwa, towarzyszyła wszelkim walkom, pilnuje, aby bohaterowie zaznali sławy. Tyche to bogini fortuny i szczęścia, była czczona, jako ta, która odpowiada za pomyślny przebieg sprawy. Kekrops- legendarny pierwszy władca Aten, miał postać w połowie człowieka, a w połowie węża, Pandion - władca Aten, za jego władania Ateny walczyły z Tebami. Tereus - pomógł Atenom w czasie walk z Tebańczykami, przybył z Tracji, której był królem. Poślubił Prokne, zakochał się w jej siostrze Filomeli, został przez bogów zamieniony w dudka. Prokne -jej ojciec, król Pandiom wydał ją za Tereusa, kiedy dowiedziała się o krzywdzie swojej siostry i okrucieństwie męża, zabiła własnego synka i podata go Tereusowi na kolację. Itys syn Prokne i Tereusa Filometa- siostra Prokne, w której zakochał się Tereus, odrzuciła jego zaloty, Tereus obciął jej język i zamknął w samotnej chatce, wyhaftowała piękną tkaninę, na której była smutna historia jej losu, bogowie zamienili ją w słowika. 4 Bohaterowie - synowie bogów i kobiet śmiertelnych, posiadali niesamowitą siłę, często byli także olbrzymiego wzrostu. Herkules- był najsłynniejszym bohaterem dla starożytnych Greków, synem Zeusa i Alkmeny, był prześladowany przez Here Herkules od najmłodszych lat wyróżniał się wielką siła. Pewnego razu w przypływie szaleństwa zabił swoją żonę i dzieči, jego pokuta miało być wykonanie dwunastu niesamowicie frudnych prac, które wymyślał mu król Myken, Eurysteus. Po śmierci Herkules został uczyniony przez bogów nieśmiertelnym. Ifikles syn Alkmeny i jej męża Amfitriona, Nemeja - miasto, w którym grasował lew, którego Herkules miał zabić. Lerna- miasto, w którym panoszył się straszliwy potwór, hydra, którą zabił Herkules Lania_ceryntyjska - ukochane zwierzę bogini Artemidy, król Eurysteus nakazał Herkulesowi, aby ją złapał. Erymant- grasował tam groźny dla ludzi dzik, jego zabicie było czwartą pracą Herkulesa. Augiasz-król Elidy, posiadał bardzo zanieczyszczone stajnie, które oczyścił Herkules. Stymfalos- miasto, w którym żerowały straszne ptászyska, Herkules uśmierćił wszystkie. Diomedes- król Tracji, który posiadał cztery cudowne klacze, które Eurysteus pragnął posiadać. Hipolita - królowa Amazonek, miała niezwykły pas, który otrzymała od boga wojny Aresa, na życzenie Eurysteusa Herakles miał ów pas zdobyć. Geriones - olbrzym, właściciel wołów, które musiał zdobyć Herkules. Hesperydy - pilnowały drzewa, na którym rosty złote jabłka Atlas tytan, który trzymał firmament nieba na własnych ramionach Dejanira piękna królewna, druga żona Herkulesa, była bardzo zazdrosna, o swego męża, dlatego za wszelką cenę chciała zatrzymać miłość męża przy sobie, zamaczała koszulę Herkulesa w krwi Nessosa, który powiedział jej, że to zapewni jej wieczną miłość ukochanego mężczyzny. Kiedy Herkules założył koszulę jego ciało zaczęło się spalać. Wtedy Dejanira powiesiła się, nieświadomie spowodowała śmierć mężczyzny, którego bardzo kochała. Hebe- córka Hery, którą oddali bogowie Herkulesowi, po jego śmierci. Postacie Tezeusz- był bohaterem Tezeusz- był bohaterem, szczególnie czczonym w Atenach, od najmłodszych lat marzył o wielkich czynach, kiedy dorósł udał się do swojego ojca do Aten, po drodze pokonał Skirona, ludobójcę Sinnisa i okrutnika Prokrustesa, zabił Minotaura, tym zyskał sobie wdzięczność Ateńczyków, którzy nie musieli już płacić haraczu w postaci młodych dziewcząt i chłopców. Gdy miał pięćdziesiąt lat porwał siedmioletnią Helenę, przez to zgromadzenie wypędziło go z Aten. Labirynt- budowla na Krecie o niezliczonej ilości pomieszczeń, w której mieszkał Minotaur Minotaur- syn Minosa i Pazyfae, pół- byk, a pół- człowiek, mieszkał w Labirycie Ariadna królewna, córka Minosa, pokochała Tezeusza, dała mu nić, dzięki której nie zgubił się w labiryncie, Tezeusz początkowo dzielił jej uczucie, jednak później zostawił ją na wyspie Naksos, gdzie odnalazł ją Dionizos, którego żoną została później Ariadna Ajtra - matka Tezeusza, była córką króla Trojzeny Egeusz - ojciec Tezeusza, porzucił Ajtrę, zostawił dla syna sandały i miecz, został królem Aten Antiopa - była królową Amazonek porwaną przez Tezeuszam który rozpętał w ten sposób wojnę z walecznym plemieniem. Hipolit - syn Antiope i Tezeusza, próbowało go uwieść jego macocha, kiedy Fedra go niesprawiedliwie oskarżyła przed Tezeuszem, ten rzucił klątwę na syna. Fedra - żona Tezeusza, kiedy długo nie wracał z wyprawy wojennej uznała go za zmarłego, chciała wyjść za mąż za jego syna, Hipolita, który odrzucił oświadczyny macochy. Wtedy niegodziwa Fedra oskarżyła Hipolita przed jego ojcem że, to Hipolit się do niej zalecał. Po śmierci Hipolita popełniła samobójstwo. Pejritoos - najbliższy przyjaciel Tezeusza, był księciem w Tesalii, kiedy żenił się z Hipodamią, Tezeusz był na jego weselu, na którym rozpętała się walka z centaurami. Skyros- wyspa, na której spędził swe ostatnie dni Tezeusz, władał nią król Likomedes. .. Tantal władca, którego bogowie zapraszali na olimpijskie biesiady, podkradał ambrozję i nektar, nie wierzył, w to że bogowie są jasnowidzący, dlatego podał im na kolację pieczeń ze swego syna Pelopsa. Został ukarany przez bogów, stał w wodzie, ale nie mógł się nigdy jej napić, nie mogł także zjeść jabłek z gałęzi, która pochylała się nad nim. Pelops królewicz, którego okrutny ojciec podał na kolacje bogom, tylko Demeter zjadła jego łopatkę, gdyż ze smutku nie domyśliła się, że jest to mięso człowieka. Zeus ożywił go i w nadjedzone miejsce wstawił płytkę z cennej kości słoniowej. Okazał się tak samo okrutnym, jak jego ojciec, dlatego bogowie przeklęli jego ród. Hipodameja córka władcy Pizy Ojnomaosa, ojciec obiecał, że odda ja temu, kto szybciej niż on powozi zaprzęgiem, spodobała się Pelopsowi, dlatego uciekł się do podstępu, aby wygrać, spowodował śmierć Ojnomaosa. 5 Europa była córką króla Sydonu, Agenora, była najpiękniejszą niewiastą na całym świecie, uprowadził ją Zeus w postaci białego byka. Kadmos brat Europy, ojciec nakazał mu, aby odnalazł swoją siostrę. Kadmos nie odnalazł Europy, ale zabił smoka, a później zasiał jego zęby w ziemi, a z nich wyrośli ludzie, którzy stoczyli ze sobą walkę, ci którzy ocaleli, stali się wiernymi kompanami Kadmosa, razem założyli Teby. Amfion i Dzetos- synowie Antiope, otoczyli Teby murami Amfion -ożenił się z córką Tantala, Niobe. ze Niobe- była żoną Amfiona, z tego małżeństwa narodziło się siedmioro chłopców i siedem dziewcząt. Niobe dumna woich dzieci, ciągle powtarzała, że zupełnie nie rozumie dlaczego nie ona, ale Latona jest jako bogini- matka. Latona postanowiła się zemścić na Niobe.Jej dzieci Artemida i Apollo zabili wszystkie dzieci królowej. Niobe tak długo płakała, aż bogowie zamienili ja w kamień, z którego nadal płynęły łzy. czczona Lajos był kolejnym władcą Teb, nad wszystkimi jego potomkami ciążyło fatum, został zabity przez własnego syna Edypa. Jokasta- małżonka Lajosa, fatum sprawiło, że nieświadomie żyła w kazirodczym związku z własnym synem. Edyp -władca Teb, był synem Jokasty i Lajosa, pokonał Sfinksa fatum sprawiło, że nieświadomie zabił swojego ojca i ożenił się z matką. Chciał uniknąć swego losu, jednak on tak go doścignął, gdy dowiedział się całej prawdy, wybił sobie oczy i opuścił Teby Kreon- brat Jokasty, rządził Tebani, po ty, jak Edyp opuścił miasto. Polinejkes - syn Edypa i Jokasty, najechał Teby,, gdy jego brat nie chciał wypełnić umowy i oddać mu na rok władzy w mieście, Kreon zabronił pogrzebać jego zwłok, uznał go zdrajcą. Eteokles- syn Edypa i Jokasty, pierwszy objął władzę w Tebach, po roku, nie chciał oddać tronu bratu, zginął w walce z wojskami, z którymi najechał na Teby Polinejkes. Ismena- córka Edypa i Jokasty, siostra Antygony, Polinejkesa i Eteoklesa. Antygona- pochowała swego brata, pomimo zakazowi Kreona, za karę zamurowano ją w lochu, odebrała sobie tam życie. Postacie Syzyf był królem Koryntu Zeus wybrał go na swojego ulubieńca, dlatego był zapraszany na wszystkie uczfy odbywające się na Olimpie pewnego razu władca Koryntu wyjawił bardzo poufną informacje, przez co sam Zeus miał wielkie nieprzyjemności Wysłał do Syzyfa bożka śmierci Tanatosa. Syzyf udowodnił swój spryt i uwięził Tanatosa w piwnicy, później jeszcze raz przechytrzył bogów, w końcu został ukarany. Miał właczać pod wielką, stromą górę kamień.Za każdym razem gdy był już u szczytu kamień się zsuwał i Syzyf musiał zaczynać pracę od początku. Bellerofon - piękny młodzieniec, wnuk Syzyfa, pewnego razu zabił swego brata, choć było to przypadkiem, został wypędzony z kraju, zakochała się w nim stara królowa, żona króla Projtosa, przez to został wygnany do króla Iobatesa, który miał wykonać na nim wyrok śmierci. Belleforon pokonał Chimerę, dokonał to czego nie potrafił nikt inny, dlatego Iobates zapomniał o wyroku Projtosa i oddał Belleforonowi za żonę własną córkę. Belleforon chciał zabrać Zeusowi piorun, przypłacił to ciężkimi ranami. Chimera stwór, z którym na żądanie Iobatesa miat Belleforon. Składał się z części kozy, smoka i lwa. Tyndareos król Sparty, mąż Ledy, Hermes przyniósł małżeństwu wielkie jajo, z którego wykluła się czwórka dzieci. Helena i Klitajmestra - siostry, które wykluły się z jaja przyniesionego Tyndareosowi i Ledzie przez Hermesa. Kastor i Polideukes - bracia Heleny i Klitajmestry, razem z nimi wykluli się z jaja, byli nieodłączni, nazywano ich Dioskurami, czyli synami Zeusa, po śmierci Zeus przeniósł ich na niebo, gdzie świecą, jako Bliźnięta. Radamantys syn Europy, brat Minosa, założyciel państwa na Archipelagu Egejskim, był mądrym sprawiedliwym królem, po śmierci był sędzią dusz w Hadesie. Minos brat Radamantysa, syn Europy, panował na Krecie, był dobrym i rozumnym królem. Pazyfae była żoną Minosa, urodziła potwora, Minotaura. Labirynt -niezwykła budowla, w której był zamknięty Minotaur Dedal -na życzenie Minosa, zbudował Labirynt, jego ojczyzną były Ateny, chciał dostać się tam ze swoim synem, Ikarem dlatego zrobił skrzydła z piór i wosku. Ikar- nie posłuchał Dedala, wzbił się na skrzydłach zbyt wysoko, wosk się roztopił i Ikar rozbił się o ziemię, na którą spadł. 6 Ajzon- był dobrem królem miasta Jolkos, a jednocześnie bratem złego Peliasa, który strącił go z tronu. Jazon - syn króla Ajzona, Pelias chciał go zabić, dlatego, aby go ochronić rodzice rozgłosili, że Jazon umarł. Oddano go pod opiekę Chejrona, mądrego centaura. Kiedy był już dorosły ruszył w świat, pomógł pewnego razu staruszce, nie wiedział, że była to Hera, która od tej pory zawsze czuwała nad Jazonem. Dopiero, kiedy był już dorosły dowiedział się kim są jego rodzice. Pellias postał Jazona na poszukiwanie złotego runa, wtedy Jazon zebrał śmiałków, którzy mieli wyruszyć razem z nim po złote runo. Dowodził Argonautom z całego kraju przybyli najznakomitsi bohaterowie, m.in. Herkules, Tezusz, Orfeusz, Peleus i Nestor. Argo - nazwa statku, na którym wyruszył Jazon z innymi śmiałkami po złote runo. Argo, znaczyło ,,szybki". W jego nawie znajdował się kawałek drzewa, pochodzącego ze świętego dębu z Dodony. Lemmos - wyspa, na której były same kobiety, Argonauci spędzili tam dwa lata, Jazon zakochał się w królowej wyspy. Fineus - król, który został ukarany przez bogów ślepotą, za to, że wróżył ludziom, Argonauci uwolniły go od strasznych Harpij, które nie pozwalały Fineusowi niczego zjeść. Symplegadyskały u wejścia Morza Czarnego, nie mogły się pomiędzy nimi przedostawać okręty, ponieważ skały co jakiś czas przesuwały się ku sobie. Po tym, jak przepłynęli pomiędzy nimi Argonauci, skały nie zmieniały już swojego miejsca. Kolchida - kraj, w którym znajdowało się złote runo, rządził tam Ajetes. Pole Aresa - święte pole, które miał zaorać przy pomocy spizowych wołów Jazon, król Ajetes polecił mu, że gdy już je zaorze, ma posadzić tam zęby smocze i pokonać mężczyzn, którzy się z tych zębów narodzą. Medea królewna, córka Ajetesa, dzięki swoim czarom pomogła Jazonowi, w którym się zakochała. Wypłynęła razem z Jazonem z Kolchidy. Kiedy Ajetes ścigał Argonautów, pocięła na kawałki ciało swego brata Absyrtosa, którego porwała przed ucieczką z domu. Zrobiła to, gdyż wiedziała, że Ajetes zatrzyma swe statki, aby pozbierano części ciała jego synka. Po przybyciu do Jolkos uzdrowiła ojca Jazona, Ajzona i zemściła się na Peliasie, kazała pociąć jego córkom ciało ojca. Kreuza - skromna córka Kreona, króla Koryntu, piękna Greczynka, zakochał się w niej Jazon, Medea podarowała jej piękną, ale zatrutą szatę, która spaliła ciało królewny. Postacie 7 Nefele - dobra królowa, pierwsza żona Atamasa, matka Frykosa i Helle, po śmierci czuwała nad swoimi dziećmi, gdy miały być złożone w ofierze w czasie klęski, ostrzegła je, aby uciekały z miasta. Miał im pomóc baranek, który był cały złoty i potrafił unosić się w powietrzu. Atamas władca starożytnego beockiego miasta, po śmierci Nefele ożenił się z Ino. Ino - druga żona Atamasa, nienawidziła dzieci Nefele, aby się ich pozbyć namówiła kobiety, aby zepsuty ziarno przeznaczone do zasiania, w ten sposób na miasto spadła klęska nieurodzaju. Helle - podczas podróży na złotym baranku spadła do morza, które później nazwano Hellespontem. Frykos brat Helle, swoją podróż na baranku skończył w Kolchidzie, gdzie żył razem z barankiem, który pewnego dnia, czując się już stary poprosił, aby go zabić. Został złożony w ofierze Zeusowi, a złote runo zostało zawieszone w świętym gaju, poświęconym Aresowi. Ojneus - władca Etolii, jego żoną była piękna Altea, zapomniał oddać czci Artemidzie, dlatego bogini wypuściła na jego ziemie strasznego dzika. Altea - żona Ojneusa, matka Meleagera, miała sen, w widziała bohaterską przyszłość syna, który miał żyć dopóki paliła się głownia. Królowa schowała głownię, ale kiedy Meleager zabił jej braci, kiedy protestowali przeciw jego darowi dla Atalanty, Altea pozwoliła głowni spłonąć. Lasy kalidońskie- miejsce, w którym odbywało się polowanie na dzika zesłanego przez Artemidę Meleager postanowił upolować strasznego dzika, rozesłał zaproszenia na łowy do wszystkich bohaterów greckich. Zakochał się w Altei. Umart, kiedy jego matka pozwoliła głowni spłonąć. Atalanta zjawiła się nie zaproszona na łowach, wychowała ją niedźwiedzica, a później myśliwi, nosiła zbroję i trudno było w niej rozpoznać kobietę, nie chciała wyjść za mąż. Pierwsza trafiła dzika, którego zabił Meleager, zwycięzca z miłości do Atalanty oddał jej łeb dzika, co oznaczało, że jej przyznał zwycięstwo w polowaniu. Obiecała, że wyjdzie za tego mężczyznę, który będzie biegał szybciej, niż ona. Hippomenes próbował zdobyć rękę Atalanty, podczas zawodów z Atalantą, rzucał złote jabłka, po które schylała się Atalanta, w ten sposób ją prześcignął. Argos - główne miasto Argolidy, żyznej i słonecznej krainy na Peloponezie Inachos- był głównym strumieniem w Argolidzie, Larisa - pasmo górskie w Argolidzie Io -piękna nimfa, córka władcy Inachosu, odwiedzał ją Zeus schowany w chmurze, jednak jego zazdrosna małżonka i tak dowiedziała się o zdradzie i zamieniła Io w jałówkę, później kiedy Hermes uwolnił ją, Hera zestała baka, Io oszalała i uciekła do Egiptu, Io modliła się do Zeusa, który przywrócił jej dawna postać. Argos - stwór, który miał pilnować Io, przechytrzył go Hermes. Epafos- Io urodziła go w Egipcie, którego został władcą, miał dwóch synów; Danaosa i Ajgiptosa Danaos - przepowiednia mówiła, że czeka go nieszczęście z rąk zięciów, dlatego kazał córkom pozabijać ich mężów, którzy byli równocześnie synami Ajgiptosa. Danaidy - pięćdziesiąt córek Danaosa, które za zabójstwo swoich mężów dostały ciężką pośmiertną karę, wybierają w Tartarze wodę sitami, aby napełnić nią beczki bez dna. Akrizjos - król, który objął po Danaosie rządy w Argos, ojciec Danae.Od wyroczni dowiedział się, ze zabije go własny wnuk. Danae - piękna córka Akrizjosa, matka Perseusza, Akrizjos wsadził ją i jej małego synka do beczki i rzucił ją w morze. Serifos- wyspa, do której bogowie zawiedli beczkę z Danae i Perseuszem. Polidektes - król, który zakochał się w Danae, chciał się pozbyć Perseusza, który stał mu na drodze do ręki Danae. Perseusz- syn pięknej Danae, uciął głowę Meduzie, uratował Andromedę przed smokiem, a później pojął ja za żonę. Gorgony - trzy straszne potwory, Meduza była z nich najokrutniejsza, nie można było na nią spojrzeć, gdyż jedno spojrzenie zamieniało człowieka w kamień. Pegaz- był to cudowny koń, posiadający skrzydła, niczym ptak, wyskoczył z rany, po odciętej głowie Meduzy Andromeda - piękna dziewczyna, którą uratował Perseusz, gdy była naga i przykuta do skały, miał ja pożreć smok, córka króla Etiopii, później żona Perseusza. Kasjopea matka Andromedy, twierdziła, że jest piękniejsza od nereid, dlatego Posejdon zalał Etiopię wodami i wysłał tam okrutnego smoka.