Młoda Polska - kluczowy okres w historii literatury polskiej, charakteryzujący się złożonością nurtów artystycznych i filozoficznych (1891-1918).
- Młoda Polska ramy czasowe obejmują okres od wydania "Poezji" Tetmajera do końca I wojny światowej
- Nazwa epoki funkcjonowała pod kilkoma określeniami: modernizm, neoromantyzm, fin de siècle
- Filozofia Młodej Polski opierała się głównie na pesymizmie Schopenhauera i koncepcji "sztuki dla sztuki"
- Twórcy Młodej Polski i ich dzieła to m.in. Stanisław Wyspiański, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stefan Żeromski
- Młoda Polska cechy literatury to symbolizm, impresjonizm, ekspresjonizm i secesja