Wielcy filozofowie antyku
Sokrates to jeden z najwybitniejszych myślicieli w historii. Nie pozostawił żadnych pism, a jego poglądy znamy głównie dzięki dialogom Platona. Uważał cnotę za najwyższą wartość etyczną, utożsamiając ją ze sprawiedliwością i świadomością dobra i zła. Słynął z metody dialogu, która skłaniała rozmówców do samodzielnego myślenia i jest autorem słynnego stwierdzenia: "Wiem, że nic nie wiem".
Platon, uczeń Sokratesa i założyciel Akademii Platońskiej, stworzył pierwszy system filozoficzny. Według niego świat materialny jest jedynie odbiciem świata idei - prawdziwej rzeczywistości niedostępnej zmysłom. Najwyższą wartość poznawczą przypisywał duszy, która posiada wrodzoną wiedzę o ideach. Swoje poglądy zawarł w 35 dialogach o charakterze literackim, w tym w "Państwie" - pierwszej utopii.
Arystoteles, uczeń Platona, rozwinął własną filozofię opartą na empiryzmie. Twierdził, że byt to materia i forma, a poznanie odbywa się zarówno przez rozum, jak i zmysły. Propagował ideał złotego środka (aurea mediocritas) jako drogę do szczęścia - życie rozumne, pozbawione skrajności. W "Poetyce" opisał rodzaje i gatunki literackie, wprowadzając pojęcie mimesis (naśladownictwo rzeczywistości przez sztukę).
💡 Zapamiętaj: Myśl Arystotelesa była tak wpływowa, że przez stulecia jego dzieła były podstawą edukacji uniwersyteckiej w Europie, a on sam był nazywany po prostu "Filozofem".