Alternatywny zapis:

końcu wymyślił patent z beczkami i dopłynął wraz z ukrytymi towarzyszami do Miasta na Jeziorze. Tam zabawili dwa tygodnie. Potem wypłynęli i po trzech dniach dotarli pod Samotną Górę. Ostatniego dnia jesieni Bilbo z drużyną znajdowali się pod tajnym wejściem. Udało się im otworzyć wrota do tunelu, w którym wkrótce zostali uwięzieni. Nie słyszeli smoka, więc zeszli do wnętrza góry, a następnie przez Bramę Główną do strażnicy. Dwa dni przed opuszczeniem przez drużynę Samotnej Góry smok nadleciał nad Miasto nad Jeziorem i zniszczył je, a następnie został zabity przez Barda. Po pięciu dniach na pomoc przyszła armia leśnych elfów. Po jedenastu dniach od zabicia bestii ludzie wraz z elfami stanęli po drugiej stronie jeziora u podnóża Samotnej Góry. Po paru dniach do Samotnej Góry dotarło wojsko Daina. Rozgorzała bitwa pięciu armii. N/IM www.**. Bilbo chciał po zakończeniu walk od razu ruszać do domu, jednak został kilka dni i uczestniczył w pogrzebie Thorina. Nim upłynęła połowa zimy Bilbo z Gandalfem stanęli u progu domu Beorna, gdzie zatrzymali się na odpoczynek. Ciepłą i słoneczną wiosną hobbit z czarodziejem ruszyli w dalszą drogę. Pierwszego maja Bilbo Baggins wraz z Gandalfem znaleźli się w dolinie Rivendell u Elronda. Po tygodniu gościny ponowie wyruszyli w podróż i w czerwcu dotarli do Pagórka. Narrator wspomina, że Bilbo swoje zlicytowane rzeczy odzyskiwał przez parę lat. Po paru latach też odwiedził go Gandalf wraz z Balinem przynosząc wieści ze wschodu. Problematyka Powieść J.R.R. Tolkiena porusza wiele ważnych i wzniosłych tematów. Przygody dzielnego Bilba Bagginsa to tylko pozornie prosta opowieść dla dzieci, w rzeczywistości utwór niesie ze sobą bardzo poważne przesłanie, dla niektórych z badaczy jest ono wręcz religijne. Przede wszystkim jest to historia pojedynku dobra ze złem. Odwieczna walka dwóch sił - jasnej i ciemnej, to codzienność życia w świecie stworzonym przez Tolkiena. W „Hobbicie" dobro reprezentują: Bilbo, Gandalf, Elfy, Krasnoludy i ludzie, natomiast po drugiej stronie barykady możemy umieścić Gobliny, Wargi, Smoka. Charakterystycznym zabiegiem Tolkiena jest powierzanie losów całego przedsięwzięcia postaci pozornie kruchej, słabej i tchórzliwej - hobbitowi. Dzieje się tak nie tylko w „Hobbicie", ale i we „Władcy pierścieni". Ponadto two dobra, które wcale nie jest oczywiste, zawsze okupione jest wielkimi stratami (jak na przykład śmierć Thorina) i nigdy nie gwarantuje wieczystego pokoju, a zapewnia jedynie moment ulgi i wytchnienia. We Śródziemiu zło nigdy nie śpi, lecz ciągle knuje i gromadzi siły, by ponownie zaatakować. Szczegółowy plan wydarzeń 1.Wizyta Gandalfa u Bilbo Bagginsa. 2.Pojawienie się w domku hobbita następnego dnia trzynastki krasnoludów. 3.Wieczorna uczta i snucie planów podróży do Samotnej Góry, gdzie spoczywa skarb strzeżony przez smoka Smauga. 4.Bilbo mdleje ze strachu na wieść, że ma być ZW włamywaczem. 5.Następnego dnia bohaterowie wyruszają w podróż. 6. Nocą wędrowcy natykają się na obóz trolli. 7.Baggins popada w niewolę, z której szybko wybawiły go krasnoludy. 8.Z pomocą Gandalfa wszyscy wędrowcy odzyskują wolność, a trolle zamieniają się słupy soli. 9.Ze skarbca stworów Bilbo wybiera dla siebie odpowiedni mieczyk. 10.W Rivendell, wiosce elfów, Elrond odczytał wskazówki z mapy krasnoludów. 11.Gandalf nieumyślnie prowadzi wędrowców prosto do jaskini goblinów. 12. Nocą stwory prowadzą pojmanych bohaterów przed oblicze swojego przywódcy. 13. Wielki Goblin ginie z ręki Thorina, wędrowcy są zmuszeni do ucieczki. 14.Bilbo uderza się w głowę i traci przytomność. 15.Baggins znajduje tajemniczy pierścień, po czym trafia na Golluma. 16.Wyczuwając niebezpieczeństwo hobbit założył pierścień na palec, przez co stał się niewidzialny i mógł uciec z jaskini 17.Wędrowcy jednoczą się po drugiej stronie Gór Mglistych. 18.W lesie bohaterowie zostają zaatakowani przez wargów. 19.Wybawcami z opresji okazały się być wielkie Orły, które przeniosły wędrowców do swojego Wodza. 20.Idąc dalej bohaterowie docierają do dębowego lasu, gdzie mieszka Beorn, człowiek-niedźwiedź. 21.Z pomocą nowego sojusznika wędrowcy dotarli do Mrocznej Puszczy. 22.Gandalf opuszcza przyjaciół, ponieważ wzywają go pilne sprawy. 23.Krasnoludy i Bilbo wkraczają do Mrocznej Puszczy. 24.Wędrowcy schodzą ze szlaku i błądzą. 25.Bilbo zabija wielkiego pająka i uradowany nadaje swojemu mieczykowi imię „Żądełko". 26.Dzielny Baggins odnajduje resztę przyjaciół i oswobadza ich z pajęczyn. 27.Thorin został schwytany przez leśne elfy, wkrótce dołączyły do niego pozostałe krasnoludy. 28.Niewidzialny dzięki pierścieniowi Bilbo podążą do pałacu króla leśnych elfów. 29.Hobbit po kilku dniach uwalnia przyjaciół i razem z nimi ucieka w beczkach spławianych strumieniem do rzeki. 30.Po kilku dniach żeglugi wędrowcy docierala do Miasta nad Jeziorem - Esgaroth. 31.Mieszkańcy osady - ludzie - entuzjastycznie przymują gości. 32.Po odpoczynku wędrowcy ruszają w kierunku Samotnej Góry, gdzie czeka na nich skarb. 4/10 33.Dzięki wskazówkom danym przez Elronda krasnoludom udaje się otworzyć boczne wejście do góry. 34.Bilbo udaje się na zwiad do skarbca, gdzie spotyka Smauga. 35.Niewidzialny hobbit orientuje się, że smok ma słaby punkt nie porośnięty łuską pod lewą piersią. 36.Baggins nieudolnie wykrada złoty puchar budząc przypadkowo Smauga. 37.Rozwścieczony smok wylatuje ze skarbca, by spalić Esgaroth, ponieważ uważał, że właśnie stamtąd pochodził złodziej. 38.Bilbo odnajduje w komnacie smoka Arcyklejnot, największy skarb Samotnej Góry, i nie mówiąc nikomu chowa go do kieszeni. 39.Wędrowcy wydostają się na zewnątrz i udają się w bezpieczne miejsce. 40.Bard, stojący na czele obrony Miasta nad Jeziorem, zabija smoka strzelając w jego czułe miejsce. 41. Mieszkańcy Esgaroth wyruszają do Samotnej Góry po skarb Smauga. 42.Krasnoludy powracają do skarbca i wzmacniają jego fortyfikację, by odeprzeć napór ludzi. 43.Thorina ogarnia żądza Arcyklejnotu, którego wciąż nie może odnaleźć. 44.Bilbo przekazuje nocą Arcyklejnot Bardowi, by użył go jako karty przetargowej w pertraktacjach z Thorinem. 45.Wracając do Samotnej Góry Bilbo spotyka Gandalfa. 50.Konający Thorin prosi Bilbo o przebaczenie. 51.Śmierć Thorina Dębowej Tarczy, Króla spod Góry. 52.Hobbit z Gandalfem udają się w podróż powrotną. 53.Po ponad roku nieobecności Bilbo powraca do swojego domku. Miejsce akcji: Akcja powieści Tolkiena rozgrywa się w fantastycznym świecie Śródziemiu. Hobbiton - wioska leżącą przy drodze z Little Delving do Mostu Kamiennych Łuków na Brandywinie. Jest jedną z najstarszych miejscowości w Shire, kraju rzeczy bezpiecznych i wygodnych. Większość mieszkańców Hobbitonu stanowiła rodzina Bagginsów. Hobbiton był również zamieszkany przez rodzinę Gamgee. Większość budynków w Hobbitonie mieściła się w południowej części wioski. Były to głównie domy mieszkalne hobbitów, które znajdowały się po obu stronach Drogi nad Wodą. Aby pójść do północnej części wioski trzeba przejść przez Most nad Wodą. W Hobbitonie znajdował się Pagórek przy którym mieszkał Bilbo Baggins. V Góry Mgliste - nieprzyjazne wzgórza położone już za granicą Dzikich Krajów. Rozpanoszyły się tam gobliny i wilki. Swoje siedziby miały we wnętrzu gór. Budowały tam tunele, korzystały też z jaskiń. W ich podziemnym państwie mieszkał także Gollum. Przeprawa przez góry była niebezpieczna. Po zachodniej stronie znajdowała się przyjazna dolina Rivendell. Na dalekiej północy wznosił się ostatni szczyt Gór Mglistych: Góra Gundabad, gdzie na wyprawę do Samotnej Góry zebrały się gobliny. Rivendell - dolina wśród nieprzyjaznych Gór Mglistych, siedziba Elronda. Znajdował się tam Ostatni Przyjazny Dom. W gościnnej krainie słychać było zawsze śpiew elfów. Przez dolinę wiódł szlak drużyny Thorina, a następnie w drodze powrotnej odwiedził ją Gandalf z Bilbem Mroczna Puszcza - straszliwy ciemny i niebezpiecznym las, ciągnący się daleko na północ i na południe. Najrozleglejszy las na północnej półkuli. Wszystko w nim było dzikie, czarne, niesamowite. Na jej terenie niewiele było rzeczy nadających się do jedzenia, Znajdował się tam strumień, czarny i bystry, który przecinał ścieżkę. Woda w nim była zaczarowana, nie można było z niej pić, ani się w niej zanurzać, ponieważ powodowało to śpiączkę i utratę pamięci. Pod żadnym pozorem nie można było schodzić ze ścieżki biegnącej przez las. Puszczę zamieszkiwały krwiożercze wielkie pająki, które swe sieci rozsnuły na całych leśnych połaciach. W części północnej przez Puszczę płynęła Leśna Rzeka, która spływała z Gór Szarych do Długiego Jeziora. Nieopodal miejsca w którym wypływała z lasu wpadał do niej potok, nad którego źródłem znajdowała się skalna siedziba Leśnych Elfów. Puszczę zamieszkiwały jelenie, czarne wiewiórki i czarne motyle. Jezioro Długie - wpadała do niego Rzeka Leśna. Szerokie ujście z obu stron zamykały jak brama urwiste skały, a u ich stóp ciągnął się pas wybrzeża wysypany żwirem. Długie Jezioro przypominało morze. Było tak szerokie, że przeciwległy brzeg wydawał się daleki i mały, a tak długie, że północnego końca, wysuniętego w kierunku Góry, nie można było dostrzec. Znajdowało się na nim Miasto na Jeziorze, którego mieszkańcy zajmowali się handlem. Miasteczko Dal (w innych przekładach Dale) - położone myło nad górnym biegiem Bystrej Rzeki w pobliżu Góry krasnoludów. Zamieszkiwali je ludzie, którzy prowadzili z krasnoludami interesy. Zostało wyludnione, gdy w Górze zamieszkał zły smok Smaug i pladrował ludzkie osiedla. W czasach tych królem miasta był Girion. Jego daleki potomek, Bard, zabił smoka i skrzyknął chętnych ludzi z różnych stron do odbudowy dawnej stolicy.