Franciszek Karpiński - poeta uczuć i natury
Franciszek Karpiński, w przeciwieństwie do Krasickiego, reprezentował nurt sentymentalny w literaturze oświecenia. Tworzył zarówno utwory religijne, które w czasach zaborów podtrzymywały polską kulturę, jak i wiersze wyrażające subtelne uczucia miłosne.
W wierszu Do Justyny. Tęskność na wiosnę podmiot liryczny wyraża swoje uczucia do ukochanej, porównując je do budzącej się przyrody. Wykorzystuje obrazy wiosny, aby oddać swoje emocje - tęsknotę i nadzieję, że jego miłość zostanie odwzajemniona. Wiersz pełen jest emocjonalnych wykrzyknień, ukazujących intensywność uczuć.
Laura i Filon to typowa sielanka - utwór o charakterze dialogowym, ukazujący uczucia na łonie natury. Historia o Laurze, która myśli, że została zdradzona przez ukochanego Filona, kończy się szczęśliwie, gdy okazuje się, że chłopak tylko sprawdzał szczerość jej uczuć. Para zapewnia sobie wieczną miłość i oddanie.
Zapamiętaj: Karpiński w utworze Przypomnienie dawnej miłości (znanym także jako Piosenka pasterska) przedstawia wspomnienia o dawnej miłości bez goryczy i rozpaczy. Podmiot liryczny z sentymentem wraca myślami do chwil spędzonych z Justyną, opisując uczucie w prosty, wzruszający sposób.