Bolesław Leśmian to jeden z najwybitniejszych poetów polskich XX wieku, którego twórczość wyróżnia się wyjątkowym stylem i oryginalnym podejściem do języka.
Cechy poezji Leśmiana charakteryzują się przede wszystkim niezwykłą wyobraźnią poetycką, która łączy elementy ludowe z filozoficzną refleksją nad istnieniem. Poeta tworzy baśniowy świat poezji, pełen fantastycznych stworzeń i zjawisk, wykorzystując przy tym nowatorskie środki językowe, w tym słynne neologizmy. W jego utworach, takich jak "W malinowym chruśniaku" czy "Dusiołek", rzeczywistość miesza się z fantastyką, tworząc niepowtarzalny klimat poetycki.
Najważniejsze dzieła Leśmiana obejmują zbiory poezji "Łąka", "Napój cienisty" oraz "Dziejba leśna". W utworach tych poeta porusza fundamentalne tematy egzystencjalne: miłość, śmierć, przemijanie i naturę. Szczególnie istotny jest jego związek z naturą, którą przedstawia jako żywą, dynamiczną siłę. Cechy twórczości Bolesława Leśmiana to także szczególne upodobanie do ballady jako gatunku literackiego, czego przykładem jest "Ballada bezludna". Jego poezja wyróżnia się również specyficznym podejściem do erotyki, co najlepiej widać w cyklu "W malinowym chruśniaku", gdzie miłość fizyczna splata się z metafizyczną. Warto podkreślić, że twórczość Leśmiana znacząco różni się od cechy twórczości Tuwima czy innych poetów dwudziestolecia międzywojennego, tworząc własny, niepowtarzalny nurt w polskiej poezji.
