Nazwa epoki
Epoka pozytywizmu, nazwana tak na cześć kierunku filozoficznego zapoczątkowanego przez Augusta Comte'a. Jego poglądy wyraził w rozprawie "Wykład filozofii pozytywnej".
Ramy czasowe
Epoka pozytywizmu trwała w Polsce od 1863-1864 do lat 90. XIX wieku.
Cechy pozytywistów
Pozytywiści widzieli społeczeństwo jako wytwór przyrody, w którym obowiązują takie same prawa jak w świecie zwierząt. Uważali, że rozwój nauki może zmienić los jednostek i podnieść całe społeczeństwo na wyższy poziom. Postawę polityczną pokolenia powstańczego ukształtowało hasło "Nie dajmy się wyniszczyć".
Spór młodych ze starymi
W prasie zaczęły się pojawiać dyskusje na temat sensu walki o niepodległość po upadku powstania styczniowego. Nowa pozytywistyczna ideologia pojawiła się m.in. na łamach "Przeglądu tygodniowego". Autorzy popierający pozytywizm byli nazywani młodymi, takimi jak Bolesław Prus, Eliza Orzeszkowa, Piotr Chmielowski.
Odrzucenie romantycznej idei walki
Pozytywiści odrzucali romantyczną ideę walki zbrojnej o wolność, zamiast tego chcieli wprowadzić prace na rzecz rozwoju kraju.
Chłopi i szlachta
Zniesienie pańszczyzny w Królestwie Polskim w 1864 roku sprawiło, że około 70% ludności uzyskało wolność i prawo do ziemi. Jednakże, sytuacja szlachty pogorszyła się z powodu represji popowstaniowych.
Rusyfikacja i germanizacja
Pozytywiści sprzeciwiali się polityce Rosji i Prus dążących do wynarodowienia Polaków, wspierając działania służące wzmacnianiu wspólnoty narodowej.
Praca u podstaw
Alfabetyzacja ludu była realizowana przez warstwy inteligencji, a ludziom z niższych warstw społecznych pomagano w adaptacji do kapitalistycznych form aktywności.
Praca organiczna
Pozytywiści dążyli do działania na rzecz gospodarczego rozwoju ziem Polskich, porównując państwo do jednego wielkiego organizmu.
Emancypacja kobiet
Pozytywiści dążyli do równouprawnienia społecznego i zapewnienia kobietom dostępu do wykształcenia i pracy.
Asymilacja Żydów
Pozytywiści postulowali asymilację Żydów, czyli stopniowe przyjmowanie przez nich kultury i języka polskiego, z zachowaniem odrębności wyznania.
Filozofia
Pozytywiści walczyli z przekonaniami nienaukowymi, wspierając nauki przyrodnicze jako niezawodne źródło wiedzy. Ich społeczna zasada była użyteczna zawsze i wszędzie oraz promowali kształcenie się w dziedzinach ścisłych.
O epoce pozytywizmu notatka powinna zawierać szeroką analizę i zrozumienie jej cech, idei oraz wpływu na społeczeństwo. Literatura pozytywizmu przykłady mogą pomóc lepiej zrozumieć ten okres w historii. Pozytywizm był epoką o mocno zarysowanych cechach, wpłynęło to na społeczeństwo i literaturę. Epoka pozytywizmu notatka historia powinna skupić się na analizie filozofii, ruchów społecznych oraz literatury tego czasu. Tematy wypracowań pozytywizm mogą obejmować problemy, ideologie, skutki i rozwój pozytywizmu. Jego wpływ na społeczeństwo i problemy tej epoki są również istotnymi tematami rozprawek i prac klasowych.
