Projekty odrodzonego państwa

Po odzyskaniu niepodległości Polska musiała stawić czoła trudnej rzeczywistości i stworzyć nowy porządek społeczno-polityczny. Przedwiośnie stawia pytanie: "Czy za przemiany społeczne warto płacić cenę rewolucji?"

Autor przedstawia różne poglądy na temat odbudowy państwa:

1. Nie można zbudować niczego dobrego na ludzkiej krzywdzie (pogląd Cezarego).
2. Rewolucja niesie ze sobą przemoc i morderstwa, ale może prowadzić do sprawiedliwości społecznej.
3. Skutki rewolucji są odczuwalne dla całego społeczeństwa (bieda, głód, choroby, życie w nędzy).

Cytat: "Nie sztuką jest uczynić rewolucję, a doprowadzić do faktycznej poprawy sytuacji."

Etapy rewolucji w Przedwiośniu obejmują początkową euforię i radość z obalenia dotychczasowego porządku, a następnie rozczarowanie i zwątpienie wynikające z bezradności wobec nowej rzeczywistości. Żeromski pokazuje, że młodzi ludzie mają w sobie ogrom zapału i chęci do wprowadzania zmian, ale często brakuje im doświadczenia i umiejętności planowania długofalowych działań.

Inicjacje Cezarego Baryki

Przedwiośnie Stefana Żeromskiego to powieść inicjacyjna, której głównym bohaterem jest młody Polak Cezary Baryka, wychowany w Baku. Powieść ukazuje proces dojrzewania i kształtowania się osobowości bohatera na tle burzliwych wydarzeń historycznych i przemian społecznych.

Cezary jest typowym "raznoczyńcem" - człowiekiem bez swojego miejsca na ziemi, poszukującym własnej tożsamości. Jego losy są pretekstem do snucia rozważań autobiograficznych, filozoficznych i psychologicznych.

Definicja: Powieść inicjacyjna to typ powieści, której tematem jest dorastanie i dojrzewanie głównego bohatera. Narrator wypowiada się zazwyczaj w pierwszej lub trzeciej osobie, sympatyzując z bohaterem.

Stefan Żeromski, uznawany za jednego z najważniejszych duchowych patronów niepodległości Polski, napisał "Przedwiośnie" w 1924 roku. Powieść ma otwartą kompozycję, co sprawia, że nie wiemy, kim ostatecznie stanie się dorosły Cezary Baryka.