Wzorce osobowe i filozofia średniowiecza
Wzorce osobowe średniowiecza można podzielić na dwie główne kategorie:
-
Wzorce religijne:
- Święty (opisywany w literaturze hagiograficznej)
- Asceta (przedstawiany w literaturze parenetycznej)
-
Wzorce świeckie:
- Doskonały rycerz (obecny w pieśniach o czynach i eposach rycerskich)
- Doskonały władca (opisywany w literaturze panegirycznej)
- Miłość dworska (przedstawiana w romansach rycerskich)
Definition: Moralitet - późnośredniowieczny gatunek dramatyczny o charakterze dydaktycznym, ukazujący bohatera dokonującego wyboru między dobrem a złem.
Filozofia średniowiecza była zdominowana przez trzy główne nurty:
-
Augustynizm - poglądy św. Augustyna:
- Dualistyczny charakter świata
- Rozdarcie między duchowością a cielesnością
- Asceza jako sposób na zwyciężenie pokus
- Iluminacja jako najdoskonalsze źródło wiedzy
-
Tomizm - poglądy św. Tomasza z Akwinu:
- Wiara i rozum jako dwie drogi poznania świata
- Niemożność pełnego poznania Boga przez człowieka
- Współdziałanie materii i formy w każdym przedmiocie
-
Franciszkanizm - filozofia św. Franciszka z Asyżu:
- Życie zgodne z naukami Jezusa
- Ubóstwo, miłosierdzie, pokora
- Szacunek do przyrody
- Radosna wiara
Highlight: Scholastyka była głównym kierunkiem średniowiecznej filozofii chrześcijańskiej, polegającym na rozumowym uzasadnianiu prawd wiary i odwoływaniu się do uznanych autorytetów.