Geneza i cechy dramatu szekspirowskiego

"Romeo i Julia" to arcydzieło Williama Szekspira, które powstało między 1591 a 1598 rokiem. Geneza "Romeo i Julia" wiąże się z innowacyjnym podejściem autora do formy dramatycznej. Szekspir wprowadził znaczące zmiany w stosunku do klasycznego dramatu antycznego, tworząc podwaliny pod to, co dziś znamy jako dramat szekspirowski.

Highlight: Cechy dramatu szekspirowskiego obejmują brak zasady trzech jedności (miejsca, czasu i akcji), ograniczenie roli chóru oraz wprowadzenie scen drastycznych i zbiorowych.

Szekspir zerwał z zasadą decorum, czyli stosowności, co pozwoliło mu na przedstawianie scen drastycznych bezpośrednio na scenie. Wprowadził również postacie fantastyczne, takie jak duchy czy wiedźmy, co było nowatorskie w stosunku do antycznej zasady mimesis.

Example: W "Romeo i Julia" możemy zaobserwować obecność scen drastycznych, takich jak pojedynki czy śmierć bohaterów, które w dramacie antycznym byłyby jedynie relacjonowane przez posłańca.

Akcja w dramacie szekspirowskim jest bardziej dynamiczna i złożona niż w dramacie antycznym. Szekspir wprowadził zaskakujące zwroty akcji i często kilka punktów kulminacyjnych, co znacznie zwiększało napięcie dramatyczne.

Vocabulary: Dramat elżbietański - forma dramatu rozwijająca się w Anglii za panowania królowej Elżbiety I, charakteryzująca się większą swobodą formalną i tematyczną w porównaniu z dramatem klasycznym.

Te innowacje Szekspira stały się fundamentem dla rozwoju nowożytnego dramatu europejskiego, wpływając na kolejne pokolenia dramatopisarzy.