Charakterystyka stylu rokokowego i teatru oświeceniowego

Styl rokoko w architekturze charakteryzował się finezyjnością, lekkością i bogatą ornamentyką. Wnętrza zdobiono dekoracyjnym malarstwem, boazeriami i lustrami. W sztukach plastycznych dominowały motywy dworskie, mitologiczne i pasterskie, z jasną, pastelową kolorystyką.

Definition: Rokoko to styl w sztuce XVIII wieku, cechujący się dekoracyjnością, asymetrią i motywami związanymi z kulturą dworską.

Teatr oświeceniowy miał przede wszystkim cel wychowawczy. Najpopularniejszym gatunkiem była komedia. Ignacy Krasicki w cyklu artykułów "Pochwała teatru" podkreślał znaczenie tej formy sztuki.

Quote: "Sztuki wzorcowe: Cyrulik sewilski i Wesele Figara Pierre'a de Beaumarchaisa" - to przykłady najważniejszych dzieł teatru oświeceniowego.

Highlight: Cechy rokoko w oświeceniu to elegancja, przyjemność i zabawa, co wiązało się z rozluźnieniem obyczajów.

Cechy charakterystyczne stylu klasycystycznego

Styl klasycystyczny w architekturze odznaczał się prostotą, harmonią i nawiązaniami do antyku. W budownictwie sakralnym i świeckim stosowano plany oparte na kole i kwadracie oraz antyczne porządki architektoniczne. Powstawały nowe typy budynków, takie jak szkoły, teatry i domy handlowe.

W sztukach plastycznych dominowała tematyka mitologiczna i historyczna. Kompozycje opierały się na zasadach geometrii i proporcji. Malarstwo często przedstawiało sceny w świetle dziennym, a postacie przypominały posągi.

Highlight: Architektura klasycystyczna przykłady obejmowały zespoły architektoniczne z wielkimi placami i szerokimi ulicami, odzwierciedlające ideały oświecenia.

Vocabulary: Styl klasycystyczny cechy architektury to prostota, harmonia, nawiązania do antyku i funkcjonalność.

Example: W rzeźbie klasycystycznej naśladowano kompozycje antyczne, kładąc nacisk na dokładność i wirtuozerię techniczną.