Zasady tragedii antycznej
W starożytnym teatrze panowały bardzo surowe reguły. Zasada trzech jedności wymagała, żeby akcja działa się w jednym miejscu, w ciągu jednego dnia i miała jeden główny wątek. Dodatkowo obowiązywała zasada mimezis - tekst miał naśladować rzeczywistość.
Zasada decorum (stosowności) oznaczała, że bohaterowie musieli być wysoko urodzeni, a język - podniosły i patetyczny. Scen krwawych nie pokazywano bezpośrednio na scenie - opowiadał o nich posłaniec.
Na scenie mogło wystąpić maksymalnie trzech aktorów (młodzi mężczyźni w maskach i koturnach) plus chór, który analizował psychologię postaci. Każda tragedia miała charakterystyczną budowę: od prologosu (wprowadzenia) przez epeisodiony (sceny dialogowe) aż do exodosu (zakończenia).
💡 Pamiętaj: Chór w tragedii to nie tylko ozdoba - to psycholog, który pomaga zrozumieć bohaterów!