Ludzie w życiu Edelmana
Wiele osób, które spotkał Edelman, zostawiło trwały ślad w jego życiu. Celina, młoda Żydówka, walczyła u jego boku w getcie i razem z nim przeszła kanałami na stronę aryjską. Przeżyła wojnę, ale nigdy nie chciała wracać do tamtych wydarzeń. Z kolei Krystyna Krahelska, modelka do pomnika warszawskiej Syrenki, zginęła w powstaniu warszawskim i dla Edelmana stała się symbolem "pięknej śmierci".
W getcie Edelman zetknął się też z historiami skrajnej rozpaczy - jak Rywka Urman, która z głodu odgryzła kawałek zmarłego synka, czy Pola Lifszyc, która mimo szansy na ratunek dołączyła do transportu, gdy zobaczyła w nim swoją matkę. Były też przykłady niezwykłej odwagi, jak Frania, która ocaliła życie kilkunastu osobom.
Po wojnie, jako lekarz, Edelman współpracował z wybitnymi specjalistami. Profesor Jan Moll (w książce ukryty pod pseudonimem), światowej sławy kardiochirurg, stał się jego mentorem. Wspólnie z doktor Elżbietą Chętkowską napisał pracę naukową o zawale serca - kiedy choroba uniemożliwiła jej pracę, popełniła samobójstwo.
📌 Wielu pacjentów Edelmana, jak pani Bubnerowa czy pan Rudny, okazywało mu ogromną wdzięczność za uratowane życie. Ich historie pokazują, jak wielką wartość miała dla Edelmana jego praca.
Teodozja Goliborska, lekarka pracująca w getcie, prowadziła badania nad głodem, a jej praca "Choroba głodowa" dokumentowała koszmarne warunki panujące w getcie. Była bliską przyjaciółką Edelmana, co pokazuje, jak ważne były dla niego relacje z ludźmi, którzy dzielili jego doświadczenia wojenne.