Podstawy funkcjonowania instytucji UE
Główne instytucje UE to siedem kluczowych organów: Parlament Europejski, Rada Europejska, Rada UE, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Bank Centralny i Trybunał Obrachunkowy. Wszystkie działają na podstawie Traktatu z Lizbony, który określił ich kompetencje.
Instytucje UE nie mogą robić co chcą - obowiązuje je zasada ograniczonych uprawnień. Oznacza to, że każdy organ może działać tylko w zakresie, jaki przyznały mu traktaty. To jak konstytucja dla całej Unii.
Kompetencje dzielą się na trzy typy: wyłączne (tylko UE może działać, np. unia celna), dzielone (współpraca UE z krajami, np. ochrona środowiska) oraz wspierające (UE tylko pomaga krajom, np. w edukacji). Dzięki temu unika się chaosu i dublowania działań.
Pamiętaj: Zasada pomocniczości oznacza, że UE robi tylko to, co kraje nie potrafią zrobić same lub co wyjdzie lepiej wspólnie.
Rada Europejska - strategiczny kierownik
Rada Europejska to szefowie państw i rządów z wszystkich krajów UE, którzy spotykają się co kilka miesięcy w Brukseli. Nie mają kadencji - po prostu są, dopóki rządzą w swoich krajach. To oni wyznaczają główne kierunki rozwoju UE.
Najważniejsze, że Rada Europejska nie tworzy prawa - tylko pokazuje, w którą stronę Unia powinna zmierzać. Decyzje podejmuje się najchętniej przez konsensus, ale gdy to nie wychodzi, głosują.
Rada ma trzy główne funkcje: programową (wyznacza cele UE), kontrolną (sprawdza, czy kraje nie łamią prawa) i kreacyjną (wybiera szefów innych instytucji). To tak jakby zarząd wielkiej firmy, który ustala strategię na przyszłość.