Kim jest człowiek i jego miejsce w społeczeństwie
Filozofia proponuje różne teorie budowy świata i natury człowieka. Monizm głosi, że rzeczywistość ma jedną podstawę (duchową lub materialną), podczas gdy dualizm wskazuje na dwie odrębne substancje. Człowiek poznaje świat poprzez racjonalizm (rozum) lub empiryzm (doświadczenie), a jego działania mogą być wyjaśniane przez woluntaryzm (wolna wola) lub determinizm (przyczynowość).
Jesteśmy istotami społecznymi, pełniącymi różne role - jako uczniowie, przyjaciele, córki/synowie czy obywatele. W społeczeństwie funkcjonujemy w różnych zbiorowościach, które są grupami osób połączonymi więziami społecznymi. Grupy społeczne różnią się pod względem wielkości, przynależności (pierwotne i wtórne), organizacji (formalne i nieformalne) oraz dostępności (ekskluzywne i inkluzywne).
Dobro wspólne to dążenie do pozytywnych celów korzystnych dla wszystkich członków grupy. Sprzyja mu tolerancja – szacunek dla ludzi niezależnie od ich rasy, pochodzenia czy religii. Sprawiedliwość może być wyrównawcza (równość w relacjach międzyludzkich) lub rozdzielcza (właściwy podział zasobów).
Ciekawostka: Dobro jednostki a dobro wspólne to odwieczny dylemat! Indywidualizm stawia na pierwszym miejscu człowieka, czasem przechodząc w egoizm. Z kolei kolektywizm przedkłada dobro grupy nad dobro jednostki, co w skrajnej formie może prowadzić do podporządkowania ludzi państwu (kolektywizm instytucjonalny).