Kod genetyczny
Kod genetyczny to sposób zapisania i odczytania informacji genetycznej w sekwencji nukleotydów. Składa się z kodonów – trójek nukleotydów kodujących poszczególne aminokwasy, które tworzą białka.
Informacja genetyczna zawarta w DNA jest najpierw przepisywana na mRNA. Podlega temu tylko nić matrycowa DNA, podczas gdy druga nić (kodująca) zawiera sekwencję genu z informacjami o białku. Na podstawie informacji zawartej w mRNA syntetyzowane jest później białko.
Kod genetyczny posiada kilka istotnych cech. Jest trójkowy (kodon składa się z trzech nukleotydów) i jednoznaczny (jeden kodon koduje tylko jeden aminokwas). Jest też zdegenerowany (jeden aminokwas może być kodowany przez więcej niż jeden kodon), bezprzecinkowy (każdy nukleotyd należy do jakiegoś kodonu) oraz uniwersalny (te same kodony oznaczają te same aminokwasy u różnych organizmów).
Warto zapamiętać! Kod genetyczny jest jak alfabet życia – używa tylko 4 liter (nukleotydów), ale potrafi zapisać instrukcje tworzenia wszystkich białek w naszym organizmie.
Ekspresja genów
Ekspresja genów to proces odczytywania informacji genetycznej i syntezy na jej podstawie białka lub RNA. Przebiega w dwóch głównych etapach: transkrypcji i translacji.
Transkrypcja jest pierwszym etapem i zachodzi w jądrze komórkowym. To proces biosyntezy RNA na matrycy jednej z nici DNA, katalizowany przez polimerazę RNA. Enzym ten przesuwa się wzdłuż nici DNA, rozsuwa je i przyłącza kolejne nukleotydy RNA komplementarne do nici DNA, tworząc cząsteczkę pre-mRNA.
Po transkrypcji, w komórkach eukariotycznych, pre-mRNA podlega modyfikacjom potranskrypcyjnym. Są one niezbędne do utworzenia dojrzałej cząsteczki mRNA, która będzie mogła opuścić jądro komórkowe.