Budowa łodygi
Lodyga jest pędem nadziemnym roślin nasionnych, modyfikowanym pędem bezlistnym, jak bulwa lub kłącze. Budowa zewnętrzna lodygi obejmuje zmodyfikowaną lodygę ulistnioną, cebulę i pęd paproci jednoliściennej. Budowa wewnętrzna lodygi składa się z tkanki skórki, kambium, pąków bocznych, węzłów, oraz okryto nasionne
Kambium
Kambium nie pracuje z równą intensywnością przez cały rok, działa wiosną i latem. Drewno wiosenne jest jaśniejsze i ma większą średnicę niż drewno letnie. Przyrost drewna jednego roku nazywa się "stożkiem przyrostu rocznego".
Funkcje łodygi
Funkcje lodygi obejmują transport wody i asymilatów z korzeni do liści.
Modyfikacje lodygi to organy wegetatywne, związane z odżywianiem, wzrostem oraz organy generatywne związane z rozmnażaniem płciowym.
Rodzaje rozmnażania bezpłciowego
Rozmnażanie bezpłciowe obejmuje bulwy, krótkie i silnie zgrubiałe lodygi o ograniczonym wzroście, petnie oraz ciernie występujące u niektórych roślin dwuliściennych.
Za przyrost wtórny roślin odpowiada
Kłącza to wieloletnie, zgrubiałe todygi o nieograniczonym wzroście, pełniące funkcje spichrzeniowe i przetrwalnikowe oraz organy rozmnażania wegetatywnego.
Wtórny przyrost łodygi na grubość
Proces ten polega na obecności kambium między tkanką pierwotną a wtórną, które przyczynia się do przyrostu łodygi na grubość. Tkanka miękiszowa umożliwia przyrost łodygi i korzenia na grubość.
