Modyfikacje łodygi i przyrost wtórny
Ciernie to zmodyfikowane, zaostrzone odgałęzienia łodyg występujące u niektórych roślin dwuliściennych, jak śliwa tarnina. Chronią roślinę przed zwierzętami roślinożernymi. Łodygi spichrzowe sukulentów są mięsiste i zielone, gromadzą wodę w miękiszu wodnym i przeprowadzają fotosyntezę, co stanowi adaptację do suchych środowisk.
Wąsy czepne to wiotkie fragmenty łodyg pozwalające roślinie owijać się wokół podpór. Kłącza to wieloletnie, zgrubiałe podziemne łodygi o funkcji spichrzowej i przetrwalnikowej. Roztłogi z kolei to odgałęzienia dolnej części nadziemnego pędu - oba te typy łodyg umożliwiają rozmnażanie bezpłciowe roślin.
Za przyrost wtórny roślin odpowiada kambium i fellogen. Proces ten rozpoczyna się od utworzenia pierścienia kambium, który odkłada drewno do środka, a łyko na zewnątrz. Następnie tworzy się fellogen (miazga korkotwórcza), który produkuje korek na zewnątrz i felloderma do wewnątrz. W końcowym etapie drewno i łyko pierwotne zanikają.
Ważne! Budowa wtórna łodygi roślin dwuliściennych różni się od roślin jednoliściennych - tylko te pierwsze mają zdolność przyrostu wtórnego dzięki obecności kambium. Dlatego drzewa i krzewy (głównie dwuliścienne) mogą żyć wiele lat i osiągać znaczne rozmiary.