Budowa i funkcjonowanie komórek to fundamentalna wiedza z zakresu biologii molekularnej, która pozwala zrozumieć podstawowe procesy życiowe.
Komórka prokariotyczna i komórka eukariotyczna różnią się znacząco swoją budową i organizacją materiału genetycznego. W przypadku prokariontów, DNA znajduje się w nukleoidzie, nie jest otoczony błoną jądrową i ma prostszą organizację. Genom prokariotyczny jest zazwyczaj pojedynczym kolistym chromosomem, podczas gdy genom komórki eukariotycznej jest bardziej złożony, znajduje się w jądrze komórkowym i składa się z wielu liniowych chromosomów.
Replikacja DNA to kluczowy proces biologiczny, podczas którego materiał genetyczny jest powielany przed podziałem komórki. Proces ten zachodzi w fazie S cyklu komórkowego i wymaga współdziałania wielu enzymów, w tym polimerazy DNA, helikazy i prymazy. Przebieg replikacji DNA można podzielić na trzy główne etapy: inicjację, elongację i terminację. Podczas cyklu komórkowego komórka przechodzi przez kilka faz: G1 (wzrost i przygotowanie do replikacji), S (replikacja DNA), G2 (przygotowanie do podziału) oraz fazę M (mitoza). Każda z tych faz jest ściśle regulowana przez różne czynniki kontrolne, co zapewnia prawidłowy przebieg podziału komórki.
Budowa genu prokariotycznego i eukariotycznego różni się obecnością intronów i eksonów - u prokariontów geny są ciągłe, podczas gdy u eukariontów występują sekwencje kodujące (eksony) przedzielone sekwencjami niekodującymi (intronami). Ta różnica ma istotne znaczenie dla ekspresji genów i ewolucji organizmów. Znaczenie replikacji DNA jest fundamentalne dla wszystkich organizmów żywych, ponieważ zapewnia przekazywanie informacji genetycznej kolejnym pokoleniom komórek i organizmów, a także umożliwia wzrost i regenerację tkanek.