Rośliny nasienne stanowią najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną grupę roślin na Ziemi, która wykształciła szereg unikalnych przystosowań do życia na lądzie.
Podział roślin nasiennych obejmuje dwie główne grupy: rośliny nagozalążkowe (nagonasienne) i okrytozalążkowe (okrytonasienne). Nagonasienne, jak sosny czy świerki, charakteryzują się nieosłoniętymi zalążkami i nasionami oraz przeważnie igłowatymi liśćmi. Cechy roślin nagonasiennych to między innymi obecność drewna, przeważnie zimozielone liście oraz rozmnażanie za pomocą szyszek. Znaczenie roślin nagonasiennych w przyrodzie i dla człowieka jest ogromne - dostarczają drewna, żywicy oraz pełnią kluczową rolę w ekosystemach leśnych.
Rośliny okrytonasienne stanowią najbardziej zaawansowaną grupę roślin. Ich cechą charakterystyczną jest obecność zalążków ukrytych w zalążni oraz wykształcenie owoców. Wpływ czynników zewnętrznych na bilans wodny roślin jest kluczowy dla ich prawidłowego funkcjonowania. Transport wody w roślinie odbywa się dzięki zjawisku transpiracji i osmozji. Znajduje się w nich zapas pokarmu dla kiełkującej rośliny w postaci bielma lub liścieni, co zapewnia młodym roślinom energię potrzebną do wzrostu. Szczególnie istotna jest Do życia roślinom okrytonasiennym niezbędna jest między innymi woda, która umożliwia transport składników odżywczych i produktów fotosyntezy. Rośliny wykształciły różnorodne przystosowania do gospodarowania wodą, w tym aktywny transport wody w warunkach niedoboru oraz specjalne struktury ograniczające parowanie.
