Rośliny nasienne stanowią najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną grupę roślin na Ziemi, dzielącą się na dwie główne podgrupy: rośliny nagonasienne i rośliny okrytonasienne.
Rośliny nagonasienne charakteryzują się niezakrytymi nasionami, które rozwijają się na łuskach szyszek. Do najważniejszych przedstawicieli w Polsce należą drzewa iglaste jak sosna, świerk czy jodła. Cechy roślin nagonasiennych obejmują obecność igieł (liści), które są przystosowane do trudnych warunków środowiskowych, występowanie drewna jako głównej tkanki przewodzącej oraz wytwarzanie szyszek jako organów rozmnażania. Rozmnażanie roślin nasiennych w tej grupie odbywa się przez wytwarzanie ziaren pyłku w szyszkach męskich i zalążków w szyszkach żeńskich.
Rośliny okrytonasienne stanowią bardziej zaawansowaną ewolucyjnie grupę, charakteryzującą się obecnością kwiatów i owoców chroniących nasiona. Znaczenie roślin okrytonasiennych dla człowieka jest ogromne - dostarczają pożywienia, surowców przemysłowych, leków oraz pełnią funkcje ozdobne. Budowa nasienia rośliny okrytonasiennej jest bardziej złożona niż u nagonasiennych, zawiera zarodek z liścieniami, bielmo i okrywę nasienną. Cechy roślin okrytonasiennych obejmują także rozwiniętą tkankę przewodzącą, zróżnicowane liście oraz obecność prawdziwych kwiatów z wykształconym słupkiem i pręcikami. Znaczenie roślin okrytonasiennych w przyrodzie przejawia się w ich kluczowej roli w ekosystemach, gdzie stanowią bazę pokarmową dla zwierząt i uczestniczą w obiegu materii.
