Związki organiczne i nieorganiczne
Życie opiera się na dwóch głównych grupach związków chemicznych: organicznych i nieorganicznych. Związki organiczne zawierają węgiel jako podstawowy składnik i mają zazwyczaj duże cząsteczki. Najważniejsze to: sacharydy (cukry), lipidy (tłuszcze), białka i kwasy nukleinowe. Niektóre z nich mogą ulegać polimeryzacji, tworząc długie łańcuchy.
Za reaktywność związków organicznych odpowiadają grupy funkcyjne - charakterystyczne układy atomów nadające specyficzne właściwości. Najważniejsze to: grupa hydroksylowa −OH w alkoholach i sacharydach, karbonylowa −CHO w aldehydach i sacharydach, karboksylowa −COOH w kwasach i aminokwasach, oraz aminowa −NH2 w aminokwasach i zasadach azotowych.
Związki nieorganiczne w organizmach to głównie sole mineralne i woda. Sole występują jako rozpuszczone jony lub nierozpuszczalne kryształy, regulując stężenie wody w komórkach, aktywując enzymy i budując szkielety zwierząt. Woda stanowi 60-70% masy organizmów i ma wyjątkowe właściwości: większą gęstość w stanie ciekłym niż stałym, wysokie ciepło właściwe i parowania, spoistość oraz wysokie napięcie powierzchniowe.
Wskazówka! Zapamiętaj grupy funkcyjne - to one decydują o właściwościach i reaktywności związków organicznych, a ich znajomość pomoże ci zrozumieć biochemiczne procesy zachodzące w organizmach.