Szkielet człowieka stanowi podstawowy element układu ruchu i pełni kluczowe funkcje w organizmie.
Budowa szkieletu człowieka składa się z około 206 kości, które można podzielić na kilka głównych kategorii. W skład szkieletu osiowego wchodzi czaszka, kręgosłup i klatka piersiowa, natomiast szkielet obwodowy tworzą kości kończyn górnych i dolnych. Funkcje szkieletu człowieka obejmują ochronę narządów wewnętrznych, podporę dla mięśni, magazynowanie składników mineralnych oraz produkcję krwinek w szpiku kostnym.
Tkanka kostna występuje w dwóch głównych odmianach: zbita i gąbczasta. Tkanka kostna zbita tworzy zewnętrzną warstwę kości i charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną. Tkanka kostna gąbczasta znajduje się wewnątrz kości i ma strukturę przypominającą gąbkę, z licznymi przestrzeniami wypełnionymi szpikiem kostnym. Ze względu na kształt wyróżniamy kości długie (jak kość udowa), kości krótkie (np. kości nadgarstka), kości płaskie (jak łopatka) oraz kości różnokształtne (np. kręgi). Budowa kości długiej obejmuje trzon (diafizę) oraz dwa końce (nasady), pokryte chrząstką stawową. Wewnątrz kości znajduje się jama szpikowa wypełniona szpikiem kostnym, który odpowiada za produkcję komórek krwi. Kości są żywą tkanką, która nieustannie się przebudowuje i regeneruje, dostosowując się do obciążeń mechanicznych i potrzeb organizmu.