Konfiguracja elektronowa
Elektrony nie krążą chaotycznie - mieszkają w uporządkowanych "dzielnicach" zwanych powłokami elektronowymi. Każda powłoka (K, L, M, N, O) może pomieścić określoną maksymalną liczbę elektronów według wzoru 2n².
Powłoka K (najbliższa jądru) pomieści maksymalnie 2 elektrony, L - 8 elektronów, M - 18 elektronów i tak dalej. Powłoka walencyjna to ostatnia powłoka z elektronami - to ona decyduje o właściwościach chemicznych pierwiastka.
Powłoki dzielą się na mniejsze "mieszkania" zwane podpowłokami: s (max 2e⁻), p (max 6e⁻), d (max 10e⁻), f (max 14e⁻). Układ okresowy jest tak zorganizowany, że numer okresu pokazuje liczbę powłok, a numer grupy - liczbę elektronów walencyjnych.
Jony powstają, gdy atom zyskuje lub traci elektrony. Jon Li⁺ (stracił 1 elektron) ma konfigurację 1s², a jon O²⁻ (zyskał 2 elektrony) ma konfigurację 1s²2s²2p⁶ - taką samą jak neon.
💡 Wskazówka: Aby napisać konfigurację jonu, najpierw ustal liczbę elektronów (Z ± ładunek jonu), potem rozmieść je według reguł wypełniania orbital.