Roztwory koloidalne i ich właściwości
Roztwór koloidalny to niejednorodna mieszanina, zwykle dwufazowa, tworząca układ dwóch substancji, w którym jedna z substancji jest rozproszona w drugiej. Rozdrobnienie substancji rozproszonej jest tak duże, że fizycznie mieszanina sprawia wrażenie substancji jednorodnej, jednak nie jest to wymieszanie na poziomie pojedynczych cząsteczek.
Właściwości koloidów obejmują stopień dyspersji od 10^5 do 10^7 cm^-1, gdzie wielkość cząstek fazy rozproszonej sprawia, że ważne są zarówno oddziaływania między fazami, jak i wewnątrz nich. Typowy układ koloidalny składa się z fazy ciągłej osˊrodkadyspersyjnego i fazy rozproszonej.
Przykład: Przykładami układów koloidalnych są pumeks, styropian, mgła, piana, lakier do paznokci i majonez.
Koloidy mogą ulegać koagulacji łączeniesięcząstekfazyrozproszonejwwiększezespoły i peptyzacji procesodwrotnydokoagulacji. Denaturacja to nieodwracalny proces przechodzenia zolu w żel.
Definicja: Efekt Tyndalla to zjawisko rozpraszania światła przez cząstki koloidalne, które pozwala odróżnić roztwór koloidalny od roztworu właściwego.