Wiązania jonowe
Wiązania jonowe powstają między atomami, które skrajnie różnią się elektroujemnością (różnica musi wynosić co najmniej 1,7). Występują głównie pomiędzy atomami metali a niemetali. Atom metalu oddaje swoje elektrony walencyjne atomowi niemetalu, tworząc odpowiednio jony: dodatni (kation) i ujemny (anion).
Związki z wiązaniami jonowymi to przede wszystkim sole (np. NaCl), tlenki metali III grupy (czyli tlenki zasadowe), wodorotlenki zasadowe III grupy oraz wodorki metali I i II grupy. Przykładami związków jonowych są chlorek sodu (NaCl), siarczek miedzi (CuS) czy tlenek sodu (Na₂O).
Proces tworzenia wiązania jonowego można pokazać na przykładzie NaCl. Atom sodu (Na) ma konfigurację elektronową Ne3s¹ i oddaje 1 elektron walencyjny. Atom chloru (Cl) ma konfigurację Ne3s²3p⁵ i przyjmuje ten elektron. W rezultacie powstaje kation sodu Na⁺ i anion chloru Cl⁻, które przyciągają się elektrostatycznie.
Ciekawostka: Różnica elektroujemności dla NaCl wynosi 2,1 (3,0 - 0,9), co wyjaśnia, dlaczego sól kuchenna jest typowym przykładem związku jonowego. Ta różnica decyduje o właściwościach soli, takich jak wysoka temperatura topnienia czy dobra rozpuszczalność w wodzie!