Efekt fotoelektryczny i dualizm korpuskularno-falowy
Strona ta wprowadza kluczowe pojęcia fizyki atomowej, koncentrując się na zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym i dualizmie korpuskularno-falowym światła. Efekt fotoelektryczny zachodzi, gdy światło padające na metal wybija z niego elektrony. Zjawisko to zostało odkryte w XIX wieku, ale wyjaśnione dopiero w 1905 roku przez Alberta Einsteina, za co otrzymał on Nagrodę Nobla w 1922 roku.
Definicja: Efekt fotoelektryczny to zjawisko wybijania elektronów z metalu przez padające na niego światło lub inne promieniowanie elektromagnetyczne.
Strona przedstawia również zasadę działania fotokomórki, urządzenia wykorzystującego efekt fotoelektryczny. Fotokomórka składa się z próżniowej bańki zawierającej dwie elektrody: fotokatodę i anodę.
Highlight: Kiedy zachodzi zjawisko fotoelektryczne? Gdy energia fotonu padającego światła jest większa od pracy wyjścia charakterystycznej dla danego metalu.
Wprowadzono także pojęcie dualizmu korpuskularno-falowego, teorii mówiącej o podwójnej naturze światła. W niektórych zjawiskach, takich jak dyfrakcja i interferencja, światło zachowuje się jak fala, podczas gdy w innych, jak efekt fotoelektryczny, przejawia naturę cząsteczkową.
Vocabulary: Foton to cząsteczka światła, kwant promieniowania elektromagnetycznego.
Strona kończy się omówieniem eksperymentalnych obserwacji dotyczących efektu fotoelektrycznego, które były kluczowe dla zrozumienia tego zjawiska i rozwoju teorii kwantowej.