Prawo Coulomba - definicja i wzór
Prawo Coulomba opisuje siłę elektryczną działającą między dwoma ładunkami znajdującymi się w spoczynku. Zostało sformułowane przez francuskiego fizyka Charlesa-Augustina de Coulomba w 1875 roku i stanowi fundament elektrostatyki.
Wzór na siłę elektryczną (elektrostatyczną) wygląda następująco:
F=k⋅r2q1⋅q2
gdzie:
- F to siła elektryczna w Newtonach
- k to stała elektrostatyczna (stała Coulomba)
- q₁ i q₂ to wartości ładunków
- r to odległość między ładunkami
💡 Warto zapamiętać! Ładunki o takim samym znaku odpychają się, a o przeciwnych znakach przyciągają. Im bliżej siebie znajdują się ładunki, tym większa siła między nimi działa.
Siła elektrostatyczna zależy od ośrodka, w którym znajdują się ładunki - może to być powietrze, woda, olej czy próżnia. Stała k ma różne wartości dla różnych ośrodków, przy czym najczęściej używana jest wartość dla próżni, która jest stała.
Wielkość siły elektrostatycznej jest proporcjonalna do iloczynu ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Oznacza to, że gdy odległość między ładunkami maleje, siła gwałtownie rośnie, a gdy odległość rośnie, siła szybko maleje.