Wprowadzenie do fal dźwiękowych

Fale dźwiękowe są rodzajem fal mechanicznych, które powstają w wyniku drgań ciał. Mogą one rozchodzić się w ciałach stałych, cieczach oraz gazach, jednak nie są w stanie przemieszczać się w próżni. W cieczach i gazach fale dźwiękowe mają charakter podłużny, polegający na naprzemiennych zagęszczeniach i rozrzedzeniach ośrodka. Natomiast w ciałach stałych mogą występować zarówno jako fale podłużne, jak i poprzeczne.

Szybkość rozchodzenia się fal dźwiękowych jest ściśle związana z rodzajem ośrodka, w którym się przemieszczają. Ogólna zasada mówi, że im gęstszy jest ośrodek, tym większa jest prędkość fali. Dla przykładu, w powietrzu dźwięk porusza się z prędkością około 340 m/s.

Definicja: Fale dźwiękowe to fale mechaniczne powstające w wyniku drgań ciał, rozchodzące się w ośrodkach materialnych, ale nie w próżni.

Ludzki słuch jest w stanie odbierać dźwięki o częstotliwościach mieszczących się w przedziale od około 16 Hz do 20 kHz. Dźwięki o częstotliwościach niższych niż 16 Hz nazywamy infradźwiękami, natomiast te o częstotliwościach wyższych niż 20 kHz - ultradźwiękami.

Highlight: Człowiek słyszy dźwięki o częstotliwości od około 16 Hz do 20 kHz. Dźwięki poniżej tego zakresu to infradźwięki, a powyżej - ultradźwięki.