Ukształtowanie i geologia Azji
Azja to kontynent, gdzie aż 75% powierzchni zajmują wyżyny i góry. Najwyższe łańcuchy górskie, jak Himalaje, znajdują się w południowej części. Pomiędzy nimi rozciągają się liczne kotliny śródgórskie, a na obrzeżach kontynentu - rozległe niziny, takie jak Mezopotamska, Indusu czy Zachodniosyberyjska.
Budowa geologiczna Azji jest niezwykle zróżnicowana. Najstarsze góry powstały ponad 1,5 mld lat temu i tworzą podłoże rozległych nizin i wyżyn. Młodsze pasma górskie utworzyły się podczas alpejskich ruchów górotwórczych i tworzą dwa charakterystyczne pasy - jeden biegnący równoleżnikowo na południu, drugi południkowo na wschodzie. Oba pasy leżą w aktywnej strefie sejsmicznej, co powoduje częste trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów.
Na klimat Azji wpływają: ogromna powierzchnia kontynentu, wyżynno-górska rzeźba terenu, cyrkulacja monsunowa oraz ciepłe i zimne prądy morskie. Azja leży we wszystkich strefach klimatycznych Ziemi, co daje największe na świecie kontrasty klimatyczne. Monsun to wiatr okresowo zmienny, który ma ogromne znaczenie dla południowej i południowo-wschodniej części kontynentu.
Ciekawostka: Sieć rzeczna Azji ma układ promienisty - większość dużych rzek wypływa z górskich obszarów położonych w centrum kontynentu i płynie w kierunku trzech oceanów. Jangcy (6380 km) to najdłuższa rzeka Azji!