Rolnictwo w Polsce jest kształtowane przez szereg czynników naturalnych i ekonomicznych, które wpływają na jego rozwój i wydajność.
Warunki rozwoju rolnictwa w Polsce są zróżnicowane regionalnie i zależą głównie od jakości gleb oraz warunków klimatycznych. W centralnej i południowej części kraju występują najbardziej żyzne gleby - czarnoziemy i gleby brunatne, które szczególnie sprzyjają uprawie zbóż i roślin okopowych. Agroklimat Polski charakteryzuje się umiarkowanym klimatem z wyraźnie zaznaczonymi porami roku, co wpływa na długość okresu wegetacyjnego i możliwości uprawowe.
Rozmieszczenie upraw w Polsce jest ściśle związane z warunkami naturalnymi. Największe obszary produkcji roślinnej znajdują się w pasie nizin środkowopolskich oraz na Wyżynie Lubelskiej. Główne obszary upraw pszenicy koncentrują się w województwach dolnośląskim, opolskim i lubelskim, gdzie występują najlepsze warunki glebowe i klimatyczne. Czynniki rozwoju rolnictwa obejmują również aspekty pozaprzyrodnicze, takie jak struktura agrarna, poziom mechanizacji, dostęp do rynków zbytu oraz polityka rolna państwa. Według danych GUS, całkowita powierzchnia upraw w Polsce wynosi około 14,5 mln hektarów, z czego największą część zajmują zboża. Wśród roślin uprawnych w Polsce dominują pszenica, żyto, jęczmień, kukurydza oraz rośliny przemysłowe jak rzepak i buraki cukrowe. Najkorzystniejsze warunki rozwoju rolnictwa na świecie występują w strefach klimatu umiarkowanego i podzwrotnikowego, gdzie Polska ma relatywnie dobrą pozycję ze względu na swoje położenie geograficzne.