Warunki rozwoju rolnictwa w Afryce
Rozwój rolnictwa w Afryce jest mocno ograniczony przez warunki przyrodnicze. Choć długi okres wegetacyjny pozwala na całoroczny wzrost roślin, to niedostatek wody, częste susze i mało żyzne gleby powodują niskie zbiory.
Warunki pozaprzyrodnicze dodatkowo komplikują sytuację. Rolnicy stosują prymitywne metody uprawy i mają ograniczony dostęp do mechanizacji rolnictwa w Afryce. Brak środków finansowych, małe gospodarstwa i problemy z ustaleniem przynależności gruntów to powszechne przeszkody.
Typy rolnictwa w Afryce dzielą się na dwa główne systemy. Rolnictwo żarowo-odłogowe polega na wypalaniu fragmentów lasu lub sawanny, by uzyskać grunty pod uprawę. Użyźnia się glebę popiołem, ale przyspiesza erozję gleby. Z kolei rolnictwo plantacyjne to wyspecjalizowana produkcja roślinna na sprzedaż, gdzie stosuje się monokulturę upraw - wieloletnią uprawę jednego rodzaju rośliny.
💡 Cechy rolnictwa plantacyjnego w Afryce to przede wszystkim negatywny wpływ na środowisko i zdrowie, zmniejszanie żyzności gleb oraz wycinanie cennych lasów.
W strefie Sahelu, regionie położonym na południe od Sahary, występuje suchy i gorący klimat ze skąpą roślinnością. Dominującą formą gospodarowania jest tu pasterstwo koczownicze (nomadyzm), polegające na ciągłym przemieszczaniu się ludzi wraz ze zwierzętami w poszukiwaniu lepszych pastwisk.