Zmiany na Mapie Politycznej Europy po 1989 roku
Przyczyny powstawania nowych państw na mapie politycznej Europy są ściśle związane z upadkiem komunizmu oraz procesem demokratyzacji na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Większość granic w Europie została ustalona po II wojnie światowej, kiedy kontynent podzielono na dwa bloki - wschodni pod wpływem ZSRR oraz zachodni złożony z państw oswobodzonych przez aliantów.
Definicja: Dezintegracja polityczna to proces rozpadu państw na mniejsze jednostki terytorialne, który może przebiegać pokojowo (jak w przypadku Czechosłowacji) lub w wyniku konfliktów zbrojnych (jak w przypadku Jugosławii).
Proces dekolonizacji i zmiany granic państw nabrał tempa po 1989 roku. Kluczowymi wydarzeniami były: zjednoczenie Niemiec w 1990 roku po upadku muru berlińskiego, rozpad Związku Radzieckiego w 1991 roku (powstanie 15 niepodległych państw), pokojowy podział Czechosłowacji w 1993 roku oraz stopniowy rozpad Jugosławii, w wyniku którego powstały: Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Kosowo, Macedonia Północna, Serbia i Czarnogóra.
Integracja europejska rozwijała się na kilku płaszczyznach: politycznej (wspólne działania wobec innych państw), militarnej (zapewnienie bezpieczeństwa) oraz gospodarczej (ułatwienia w handlu międzynarodowym). Główne przyczyny integracji to: chęć zapobiegania konfliktom zbrojnym, potrzeba szybszej odbudowy gospodarek po wojnie oraz dążenie do odzyskania dawnej pozycji na arenie międzynarodowej.