Azja w czasach dekolonizacji
Proces dekolonizacji w Azji przyniósł dramatyczne zmiany, których skutki odczuwamy do dziś. Chiny pod rządami Mao Zedonga rozpoczęły w 1958 roku program gospodarczy zwany "Wielkim Skokiem", który miał błyskawicznie przekształcić rolniczy kraj w potęgę przemysłową. Niestety, forsowanie produkcji żelaza kosztem rolnictwa doprowadziło do katastrofalnej klęski głodu.
Korea, podzielona w 1945 roku wzdłuż 38. równoleżnika na strefę północną (kontrolowaną przez ZSRR) i południową (pod wpływem USA), stała się areną jednego z pierwszych gorących konfliktów zimnej wojny. Wojna koreańska (1950-1953) wybuchła, gdy komunistyczna Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna zaatakowała Republikę Korei. Interwencja ONZ (faktycznie kierowana przez USA) doprowadziła ostatecznie do ustalenia linii demarkacyjnej, która do dziś dzieli Półwysep Koreański.
W Wietnamie proces dekolonizacji był równie dramatyczny. Po II wojnie światowej organizacja Viet Minh pod przywództwem Ho Chi Minha proklamowała powstanie Demokratycznej Republiki Wietnamu. Konfrontacja z byłą potęgą kolonialną (Francją) przerodziła się w I wojnę indochińską, a później w długi konflikt z USA. Ostatecznie w 1975 roku komuniści przejęli kontrolę nad całym krajem, tworząc Wietnamską Republikę Socjalistyczną.
Warto wiedzieć: Maoizm, propagowany przez Mao Zedonga i skodyfikowany w słynnej "Czerwonej Książeczce" z 1946 roku, był chińską interpretacją komunizmu, która wpłynęła na ruchy rewolucyjne w całej Azji.
Dekolonizacja objęła również inne tereny Azji Południowo-Wschodniej. Indonezja wyzwoliła się w 1949 roku, a niedługo potem niepodległość uzyskały także Kambodża i Laos. W wielu przypadkach proces ten przebiegał w cieniu rywalizacji zimnowojennej, co znacząco wpływało na kształtowanie się nowych państwowości.