Cywilizacje Azji i wierzenia prekolumbijskie
Chiny rozszerzały swoje wpływy na Tybet, Koreę i Wietnam. Po okresie panowania Mongołów władzę objęła dynastia Ming (od ok. XIV w.), która stworzyła sprawną administrację, rozbudowane systemy irygacyjne oraz rozwinęła rzemiosło i handel.
Japonia pierwotnie podzielona była na dziesiątki małych państewek. Dopiero w XVI wieku została zjednoczona przez sioguna Hideyoshi'ego Toyotomiego. W japońskim systemie władzy siogun sprawował faktyczną władzę w imieniu cesarza, któremu pozostawiono funkcje religijne.
Od lat 40. XVI wieku Europejczycy przybyli do Japonii, a część mieszkańców przyjęła chrześcijaństwo. Władcy uznali to za zagrożenie jedności kraju i obawiali się europejskiej interwencji. W 1587 roku wydano pierwszy edykt przeciwko chrześcijanom, co rozpoczęło okres izolacji Japonii.
Indie u schyłku średniowiecza były rozbite na wiele państewek. Na początku XVI wieku północną część subkontynentu zajęły plemiona afgańskie, tworząc państwo Wielkich Mogołów ze stolicą w Delhi. W XVII wieku podbiły one niemal całe Indie, jednak nowi władcy nie narzucali siłą swojej religii.
💡 Cywilizacje prekolumbijskie wyznawały politeizm astro-biologiczny, w którym bogowie byli często powiązani z siłami natury. Każda kultura miała swoich najważniejszych bogów, np. Majowie czcili Hunaba i Itzamunę, Aztekowie - Huitzilopochtli (boga wojny i słońca), a Inkowie - Inti (słońce).
Rdzenni mieszkańcy Ameryki byli również zaawansowani w dziedzinie medycyny i chirurgii, czego dowodem jest wykonywanie przez nich skomplikowanych zabiegów, takich jak trepanacja czaszki.