Wojna domowa i interwencja szwedzka
Sytuacja w Polsce gwałtownie się skomplikowała, gdy król Szwecji Karol XII postanowił pozbawić Augusta II tronu. W 1704 roku zawiązano konfederację warszawską, która dokonała detronizacji Augusta II i wybrała na króla Stanisława Leszczyńskiego, wojewodę poznańskiego.
Zwolennicy Augusta II nie pozostali bierni - zawiązali w jego obronie konfederację sandomierską. Rozpętała się wojna domowa, w której przewagę zyskali stronnicy Leszczyńskiego. W 1706 roku August II podpisał pokój w Altranstädt z królem Szwecji, abdykując z polskiego tronu.
Losy wojny odwróciły się jednak w 1709 roku, gdy w bitwie pod Połtawą car Piotr I rozgromił armię szwedzką. Stanisław Leszczyński, pozbawiony wsparcia szwedzkiego protektora, musiał uciekać z kraju, a August II powrócił na tron polski.
Ciekawostka: Wprowadzenie przez Augusta II 26-tysięcznej armii saskiej do Polski doprowadziło do buntu szlachty, która nie chciała utrzymywać obcych wojsk. W 1715 roku zawiązano konfederację tarnogrodzką, żądając usunięcia saskich wojsk z kraju.