Demokracja Ateńska
Kim był obywatel ateński? To tylko dorosły mężczyzna urodzony z ateńskich rodziców, który nie posiadał długów wobec państwa. Kobiety nie miały takich samych praw politycznych jak mężczyźni, a niewolnicy i cudzoziemcy (zwani metojkami) byli całkowicie wykluczeni z życia politycznego.
Demokracja ateńska kształtowała się etapami. Za jej "ojca" uważa się Klejstenesa, który w latach 510-507 p.n.e. wprowadził równość obywateli przed prawem (izonomię) i podzielił Ateńczyków na 10 nowych trybusów. Wcześniej Solon (594 p.n.e.) zniósł długi niewolnicze i umożliwił większej liczbie obywateli uczestnictwo w życiu politycznym. Za rządów Peryklesa 461−429p.n.e. demokracja osiągnęła swoje apogeum - rozbudowano Akropol i wprowadzono system opłat dla obywateli uczestniczących w polityce.
Najważniejszą instytucją była Ekklesia (Zgromadzenie Ludowe), gdzie obywatele podejmowali kluczowe decyzje. Głosowanie uznawano za ważne, gdy uczestniczyło w nim co najmniej 6000 osób. Bule (Rada Pięciuset) przygotowywała sprawy omawiane na Zgromadzeniu, a Heliaia (trybunał składający się z 6000 osób) pełnił funkcję sądu ludowego.
Ciekawostka: W Atenach stosowano ostracyzm - głosowanie, w którym obywatele mogli zadecydować o wygnaniu polityka na 10 lat. Polityk otrzymujący najwięcej głosów musiał opuścić Ateny - był to sposób na pozbycie się zbyt wpływowych demagogów!
Demokracja ateńska różniła się od współczesnej głównie tym, że była bezpośrednia (obywatele sami podejmowali decyzje), ale jednocześnie ograniczona do wąskiej grupy - tylko około 10% mieszkańców Aten miało prawa obywatelskie. Dzisiejsze demokracje są bardziej reprezentatywne i posiadają bardziej złożone mechanizmy decyzyjne.