Starożytne Indie
W dolinie rzeki Indus, na obszarze 1,3 mln km², rozwinęła się jedna z najstarszych cywilizacji świata. Między 2500 a 1800 r. p.n.e. kwitły tu miasta takie jak Mohendżo Daro i Harappa - miały one zaawansowane systemy kanalizacyjne i planową zabudowę!
Około 1500 r. p.n.e. do Indii przybyli Ariowie z terenów Iranu i Afganistanu. Stworzyli oni kilka państw rządzonych przez władców zwanych radżami. Za czasów rodu Maurjów doszło do częściowego zjednoczenia Indii. Ariowie wprowadzili również system społeczny oparty na warnach (grupach społecznych): kapłani, wojownicy i wolni robotnicy. Z czasem przekształcił się on w skomplikowany system kastowy.
Kulturę indyjską cechuje bogata literatura. Wedy to święte pisma, a Ramajana i Mahabharata to wielkie eposy. Ariowie posługiwali się sanskrytem, a Hindusi pismem brahmi. W Indiach rozwinęły się dwie wielkie religie: hinduizm (z bogami Wisznu i Siwą) oraz buddyzm założony przez Siddharthę Gautamę. Buddyzm głosi, że życie jest cierpieniem, a wyzwoleniem jest osiągnięcie nirwany przez medytację.
🔍 Król Aśoka 268−232p.n.e. uczynił buddyzm religią państwową i wysyłał misjonarzy do innych krajów, dzięki czemu buddyzm rozprzestrzenił się po całej Azji!