Polskie władze na emigracji i rząd londyński
Po klęsce wrześniowej politycy nie siedzieli bezczynnie - prezydent Władysław Raczkiewicz i premier Władysław Sikorski założyli rząd na emigracji. Sikorski pełnił podwójną rolę: był jednocześnie premierem i naczelnym wodzem wszystkich polskich sił zbrojnych.
Gdy Francja upadła w 1940 roku, polskie władze przeniosły się do Londynu. Stąd właśnie wzięła się nazwa "rząd londyński" - to nie była jakaś przypadkowa lokalizacja, ale strategiczne miejsce, skąd można było koordynować opór przeciwko okupantom.
Układ Sikorski-Majski z 1941 roku był przełomowy - Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z ZSRR po ataku Niemiec na Związek Radziecki. Umowa obiecywała unieważnienie zmian granic z paktu Ribbentrop-Mołotow i utworzenie Armii Polskiej w ZSRR.
Pamiętaj: Rząd londyński był legalnym przedstawicielem Polski przez całą wojnę - to dzięki niemu Polska nie zniknęła z mapy politycznej Europy.
Podwójna gra Stalina i polskie struktury podziemne
Stalin od początku planował uczynić z Polski swoje państwo satelickie. Pozornie współpracował - pozwolił na ewakuację Armii Polskiej do Iranu w 1942 roku, ale jednocześnie przygotowywał polskich komunistów do przejęcia władzy.
W 1942 roku w Warszawie powstała Polska Partia Robotnicza (PPR), a rok później Stalin utworzył Związek Patriotów Polskich (ZPP) - to były jego narzędzia do kontroli nad Polską. Współpraca definitywnie się skończyła po odkryciu zbrodni katyńskiej w 1943 roku.
Polskie Państwo Podziemne to była niesamowita organizacja - kompletne, tajne struktury państwowe działające w okupowanym kraju. Składały się z partii politycznych, sił zbrojnych (głównie Armii Krajowej) oraz legalnych władz w Londynie z ich przedstawicielstwem w kraju.
Ciekawostka: Polskie Państwo Podziemne było jedną z najbardziej zaawansowanych struktur oporu w całej okupowanej Europie - działał w nim kompletny aparat administracyjny!