Wojny religijne i jezuici
Wojny religijne rozszalały się po całej Europie. We Francji hugenoci (francuscy kalwiniści) walczyli z katolikami, co doprowadziło do krwawej nocy świętego Bartłomieja w 1572 roku - mordu protestantów w Paryżu. Konflikt zakończył dopiero edykt nantejski z 1598 roku.
W Niderlandach protestanci, zwani pogardliwie gezami (żebrakami), walczyli przeciw katolickiemu królowi hiszpańskiemu Filipowi II. W 1588 roku powstała Republika Zjednoczonych Prowincji Niderlandów.
Jezuici, czyli członkowie Towarzystwa Jezusowego, stali się główną bronią kontrreformacji. Byli doskonale wykształceni, prowadzili elitarne szkoły i często zostawali spowiednikami królów. Dzięki temu zyskiwali ogromny wpływ na władców i szlachtę.
Po Soborze Trydenckim religijność katolicka stała się bardziej widowiskowa. Kościoły ozdobiono bogatymi malunkami i rzeźbami, zorganizowano uroczyste procesje z monstrancją, a kult maryjny i pielgrzymki przeżyły renesans.
💡 Ciekawostka: Jezuici słynęli z tego, że potrafili przekonać do swoich racji nawet najbardziej wykształconych protestantów dzięki doskonałej znajomości teologii.