Kultura polskiego oświecenia to okres rozkwitu literatury, sztuki i reform edukacyjnych w Polsce w drugiej połowie XVIII wieku. Kluczowe aspekty to:
- Rozwój literatury krytycznej wobec wad społeczeństwa
- Mecenat króla Stanisława Augusta Poniatowskiego
- Powstanie Teatru Narodowego
- Reformy edukacyjne wprowadzone przez Komisję Edukacji Narodowej
- Rozkwit architektury i sztuki klasycystycznej
• Najwybitniejsi twórcy to Ignacy Krasicki, Julian Ursyn Niemcewicz i Wojciech Bogusławski
• Król organizował słynne obiady czwartkowe dla artystów i uczonych
• Wprowadzono nowoczesny system edukacji z lekcjami w języku polskim