Maria Skłodowska-Curie - Polska pionierka nauki
W trudnych czasach po upadku powstania styczniowego (1864 r.), gdy Polacy żyli pod zaborami, Maria Skłodowska wyróżniała się jako wyjątkowo zdolna uczennica. Choć ukończyła z wyróżnieniem gimnazjum dla dziewcząt, nie mogła studiować w Polsce, bo kobietom nie wolno było wtedy podejmować studiów wyższych.
W wieku 24 lat Maria wyjechała do Francji, gdzie jako pierwsza kobieta dostała się na studia z fizyki i matematyki na słynnej Sorbonie. Po studiach poślubiła francuskiego naukowca Piotra Curie, z którym wspólnie prowadziła badania naukowe. Ich praca zaowocowała odkryciem dwóch nowych pierwiastków polonu (nazwanego na cześć Polski) i radu, który okazał się przełomowy w leczeniu chorób nowotworowych.
Za swoje odkrycia małżeństwo Curie otrzymało w 1903 roku Nagrodę Nobla z fizyki. Po tragicznej śmierci męża w 1906 roku, Maria przejęła jego stanowisko na Sorbonie, zostając pierwszą kobietą-profesorem na tym uniwersytecie. W 1911 roku ponownie została uhonorowana Nagrodą Nobla, tym razem w dziedzinie chemii.
Czy wiesz, że...? Maria uczyła się także na tajnym "Uniwersytecie Latającym" w Warszawie - były to sekretne kursy dla dziewcząt organizowane przez polskich nauczycieli. Nazwa wzięła się stąd, że z obawy przed rosyjskimi władzami, zajęcia odbywały się w różnych, często zmienianych miejscach.
Niestety, praca z promieniotwórczymi pierwiastkami miała tragiczny wpływ na zdrowie Marii. Zmarła w 1934 roku wskutek chorób wywołanych promieniowaniem. Jej poświęcenie dla nauki zostało docenione - w 1995 roku szczątki Marii i Piotra złożono w paryskim Panteonie, gdzie spoczywają najwybitniejsi Francuzi. Maria Skłodowska-Curie jest jedyną kobietą uhonorowaną w ten sposób i do dziś uważana jest za jedną z najwybitniejszych kobiet w historii.