Konserwatyzm i początki ruchu robotniczego
Na przełomie XVIII i XIX wieku, w odpowiedzi na rewolucję francuską i idee liberałów, narodził się konserwatyzm. Konserwatyści popierali stopniowy, ewolucyjny rozwój społeczeństwa zamiast gwałtownych rewolucji. Bronili monarchii, dziedziczności tronu, tradycyjnych wartości i roli religii w państwie.
Wraz z rozwojem przemysłu pojawiły się nowe klasy społeczne. Bogatych właścicieli fabryk nazywano fabrykantami, a liczną warstwę ubogich robotników - proletariatem. Robotnicy pracowali często po 16 godzin dziennie w strasznych warunkach, a fabryki zatrudniały nawet dzieci.
Trudna sytuacja robotników doprowadziła do powstania ruchu robotniczego. Zaczęli organizować strajki - przerywali pracę, aby wymusić na właścicielach zakładów lepsze warunki. Później zaczęli tworzyć związki zawodowe - organizacje broniące praw pracowników.
Ważne! Strajk stał się główną bronią robotników w walce o poprawę warunków życia i pracy - to pokojowa forma protestu, która okazała się bardzo skuteczna.