Upadek Francji i obrona Wielkiej Brytanii
Niemiecki plan okazał się mistrzowski. Po szybkiej okupacji Luksemburga, Holandii i Belgii, siły pancerne przebiły się przez Ardeny i dotarły do wybrzeża Morza Północnego, odcinając znaczną część wojsk alianckich. Brytyjczykom udało się ewakuować większość żołnierzy spod Dunkierki, ale stracili prawie cały sprzęt wojskowy. Do wojny dołączyły też Włochy pod przywództwem Benito Mussoliniego.
Po klęsce Francji jej terytorium zostało podzielone. Północ z Paryżem znalazła się pod bezpośrednią okupacją niemiecką, a na południu powstało państwo Vichy - marionetkowy reżim kierowany przez marszałka Pétaina, który aktywnie kolaborował z nazistami. Przemysł francuski pracował na potrzeby niemieckiej machiny wojennej, a policja łapała Żydów i przeciwników Hitlera.
Jedynym krajem, który skutecznie opierał się nazistom, pozostała Wielka Brytania. Premier Winston Churchill odrzucił propozycje pokojowe, co zmusiło Hitlera do planowania inwazji morskiej. Najpierw jednak musiał zdobyć przewagę w powietrzu - tak rozpoczęła się Bitwa o Anglię, w której RAF (Royal Air Force) heroicznie odparł ataki Luftwaffe, uniemożliwiając desant.
Ciekawostka: Klęska w Bitwie o Anglię była pierwszą poważną porażką Hitlera i pokazała, że jego armia nie jest niezwyciężona. To właśnie odwaga brytyjskich pilotów, często bardzo młodych, uratowała Europę przed całkowitą dominacją nazistów.
Tymczasem na Bałkanach Niemcy, po zawarciu sojuszy z Węgrami, Rumunią i Bułgarią, przyszli z pomocą Włochom w podboju Grecji i Jugosławii. Lokalne konflikty etniczne między Serbami i Chorwatami ułatwiły inwazję, a pod niemiecką kontrolą powstało marionetkowe Niepodległe Państwo Chorwackie.