Europa i świat w okresie międzywojennym
Po I wojnie światowej ustalono nowy porządek międzynarodowy zwany porządkiem wersalskim. Pokonane kraje musiały płacić reparacje wojenne - odszkodowania za straty. Przyjęto też zasadę samostanowienia narodów, dającą każdemu narodowi prawo do własnego państwa. Mniejsze państwa musiały też podpisać tzw. małe traktaty wersalskie narzucone przez mocarstwa.
W wielu krajach zaczęły powstawać systemy niedemokratyczne. We Włoszech narodził się faszyzm pod przywództwem Benito Mussoliniego, który po marszu na Rzym w 1922 r. został premierem. Faszyści głosili kult przemocy, wyższość interesów państwa nad jednostką i potrzebę ekspansji terytorialnej. Wprowadzili etatyzm (kontrolę państwa nad gospodarką) i korporacjonizm (organizację społeczeństwa w grupy zawodowe).
W Niemczech do władzy doszedł Adolf Hitler i jego partia NSDAP. Wprowadzili oni totalitaryzm - system, w którym państwo kontroluje wszystkie aspekty życia obywateli. Hitler umocnił władzę podczas nocy długich noży (1934), gdy wymordował część własnego ugrupowania. Rozpoczął też remilitaryzację kraju, łamiąc postanowienia wersalskie. Prześladowania Żydów nasiliły się podczas nocy kryształowej (1938), kiedy niszczono żydowskie sklepy i synagogi.
Czy wiesz, że...? W 1929 r. Mussolini podpisał umowy laterańskie z papieżem, uznając Watykan za niezależne państwo - był to sposób na zdobycie poparcia katolików dla faszystowskiego reżimu.
W ZSRR Józef Stalin przejął kontrolę nad państwem poprzez partię WKP(b). Wprowadził terror, rekwizycję żywności od chłopów i propagandę w postaci socrealizmu w sztuce. Podczas wielkiej czystki aresztował i mordował domniemanych przeciwników, nawet we własnych szeregach partyjnych. Totalitarny system opierał się na strachu i kontroli.