Polska za Kazimierza Wielkiego
Panowanie Kazimierza Wielkiego (1333-1370) przyniosło Polsce okres stabilizacji i rozwoju gospodarczego. Na zjeździe w Wyszehradzie w 1335 roku Kazimierz wykupił prawa do polskiej korony od władców Czech, co pozwoliło na rozerwanie ich sojuszu z Krzyżakami. Spory z zakonem krzyżackim zostały ostatecznie zakończone zawarciem pokoju wieczystego w Kaliszu w 1343 roku.
Highlight: Kazimierz Wielki zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną - to powiedzenie oddaje skalę rozwoju kraju za jego panowania.
Kazimierz Wielki znacząco powiększył terytorium Polski, podbijając Ruś Czerwoną w latach 1340-1349. Dbał o rozwój gospodarczy kraju poprzez liczne lokacje miast, finansowanie budowy murów obronnych i zamków, przeprowadzenie reformy monety i prawa. Utrzymał urząd starostów jako przedstawicieli władzy królewskiej i uporządkował urzędy centralne. W 1364 roku założył Akademię Krakowską.
Vocabulary: Lokacja - akt prawny nadający prawa miejskie lub wiejskie nowej osadzie lub reorganizujący już istniejącą.
Od Andegawenów do Jagiellonów
Po śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 roku tron polski objął jego siostrzeniec, król Węgier Ludwik Andegaweński. Aby zapewnić tron swojej córce, Ludwik wydał w 1374 roku przywilej w Koszycach, znacznie ograniczający obciążenia podatkowe szlachty. Po jego śmierci na króla Polski koronowano w 1384 roku jego córkę Jadwigę.
W 1385 roku zawarto układ w Krewie, który poprzez małżeństwo Jadwigi z wielkim księciem litewskim Władysławem Jagiełłą wprowadził unię personalną Polski i Litwy. Warunkiem porozumienia było przyjęcie chrztu przez Jagiełłę i chrystianizacja Litwy.
Quote: "Aby zapewnić tron polski swoim synom, Jagiełło wydał przywilej w Jedlni, który zapewniał nietykalność osobistą i majątkową szlachcie (1430 r.)."
