Rewolucja lutowa i dwuwładza
Wszystko zaczęło się 8 marca 1917 roku w Piotrogrodzie, gdzie kobiety wyszły na ulice protestując przeciw brakowi chleba. Do protestujących szybko dołączyli robotnicy i żołnierze, którzy odmówili strzelania do demonstrantów. Przeciwko carowi Mikołajowi II stanęli zwykli obywatele, robotnicy, żołnierze i Duma (rosyjski parlament).
Car został zmuszony do abdykacji, a władzę przejął Rząd Tymczasowy, który oficjalnie ogłosił koniec caratu. Tak zakończyła się rewolucja lutowa. Po tych wydarzeniach w Rosji powstała sytuacja dwuwładzy - oficjalnie rządził Rząd Tymczasowy kierowany przez Aleksandra Kiereńskiego, ale równocześnie działała Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich.
Ciekawostka: Po rewolucji lutowej partie socjalistyczne mogły działać w Rosji legalnie po raz pierwszy w historii i szybko zdobyły ogromne wpływy wśród robotników i żołnierzy.
W Rosji działały trzy główne ugrupowania socjalistyczne: bolszewicy (radykalni, z Leninem na czele), mienszewicy (umiarkowani) oraz eserowcy (reformatorzy, z których wywodził się Kiereński). Rząd Tymczasowy wprowadził wiele reform, ale nie rozwiązał dwóch kluczowych problemów: nie wycofał Rosji z wojny i nie rozdał chłopom ziemi.