Wojny Grecko-Perskie
Persowie w VI i V wieku p.n.e. stworzyli ogromne imperium, podbijając wiele terytoriów w Azji, Egipt i greckie miasta w Azji Mniejszej. Podbite polis greckie musiały płacić daniny i dostarczać żołnierzy oraz okręty wojenne.
Gdy w 499 r. p.n.e. greckie miasta w Azji Mniejszej rozpoczęły powstanie przeciwko Persom pod przewodnictwem Miletu, Ateńczycy pospieszyli im z pomocą. To rozwścieczyło króla Dariusza, który w 490 r. p.n.e. wysłał 20-tysięczną armię przeciwko Atenom, co doprowadziło do bitwy pod Maratonem, którą niespodziewanie wygrali Ateńczycy!
Dziesięć lat później, w 480 r. p.n.e., syn Dariusza - Kserkses, poprowadził jeszcze większą armię przeciwko Grecji. W bitwie pod Termopilami Persowie pokonali Spartan, jednak w morskiej bitwie pod Salaminą Grecy odnieśli miażdżące zwycięstwo nad flotą perską. Ten triumf zmusił Persów do rezygnacji z podboju Grecji.
Ciekawostka: Wiesz, skąd wzięło się powiedzenie "spartańskie warunki"? Pochodzi ono od surowego stylu życia Spartan, którzy celowo rezygnowali z wygód, by hartować ciało i ducha!
W Sparcie, jednym z najpotężniejszych greckich państw, społeczeństwo dzieliło się na trzy grupy: Spartan (pełnoprawnych obywateli służących jako wojownicy), periojków (wolnych ludzi bez praw politycznych) i helotów (niewolników pracujących na roli).