Starożytne Chiny - Dynastia Shang
Wszystko zaczęło się nad Żółtą Rzeką (Huang He), gdzie w IV tysiącleciu p.n.e. powstały pierwsze osiedla ludzkie. Dobre warunki rolnicze pozwoliły na uprawę ryżu, prosa i pszenicy, co było podstawą rozwoju cywilizacji.
W XVIII wieku p.n.e. powstało pierwsze prawdziwe państwo chińskie - dynastia Shang. Ta dynastia wprowadziła skomplikowany system pisma, który wymagał wykształconej warstwy urzędników. To był początek chińskiej tradycji biurokracji.
W VII wieku p.n.e. napór koczowników doprowadził do rozpadu państwa na wojujące ze sobą królestwa. Dynastia Zhou próbowała przywrócić zwierzchnictwo, ale prawdziwe zjednoczenie nastąpiło dopiero w 221 roku p.n.e.
Dynastia Qin i cesarz Qin Shi Huang stworzyli pierwszy centralistyczny system w Chinach. Państwo podzielono na 36 okręgów administracyjnych, co pozwalało na skuteczną kontrolę obywateli i ujednolicenie prawa.
Warto wiedzieć: Qin Shi Huang to ten sam cesarz, który kazał zbudować Wielki Mur i Terakotową Armię!
Chińska filozofia rozwijała się równolegle z państwem. Lao-cy stworzył taoizm - naukę o życiu zgodnym z naturą. Konfucjusz założył konfucjanizm, który kładł nacisk na tradycję religijną jako podstawę moralności oraz obowiązki wobec rodziny i państwa.
Chińczycy wierzyli w moc przodków oraz w boskie cechy Nieba i Ziemi, ale nie stworzyli jednej wielkiej religii. Ich kultura materialna dała światu jedwab, papier i druk. Technologia wytapiania brązu z czasów dynastii Shang oraz Jedwabny Szlak z dynastii Han połączyły Chiny ze światem.